Fuerza Bruta – Look up

Cultura Nova kreeg het voor elkaar om het spektakelstuk ‘Look Up’ van het Argentijnse theatergelzelschap Fuerza Bruta naar Nederland te halen en plaatste Heerlen daarmee in het rijtje Buenos Aires, New York, Chicago, Moskou, London, Antwerpen, Athene. De voorafgaande hype was enorm, reden voor De Afgrond om twee medewerkers langs te sturen. Tekst: Monica Doelen en Marco Smeets

Vragen, vragen, vragen
Veel over gehoord, over deze show. Zowel hele goede dingen als “mwah” verhalen. De tickets zijn duur, dat is zeker. 36 Euro is niet iets dat je gedachteloos uitgeeft voor een uurtje vermaak. Maar is het dat waard? Die vraag kan natuurlijk alleen beantwoord worden als je gaat kijken. En ik ging kijken.

De start is al een knaller. Letterlijk, want er loopt een man op een loopband, dan rent hij en uiteindelijk wordt hij neergeschoten. Hij staat op en loopt door. Rent door. En weer wordt hij neergeschoten. Als een onschendbare staat hij voor de tweede maal op. Dan verschijnen er stoelen en tafeltjes op de loopband. Het lijkt bijna gezellig. Zou de man rust krijgen?

En dat blijkt als snel de essentie van de show. Vragen vragen vragen. Antwoorden krijg je niet van deze Argentijnse, post-moderne, groep. Maar wel een visueel spektakel.

Er wordt veel gedanst. De muziek is opzwepend. En zoals het hele publiek schuifelt om plaats te maken voor de rijdende decors, zo dein ik ook automatisch mee op de muziek. Dozen worden op de hoofden van mensen stukgeslagen, Papieren snippers vliegen in het rond. Haren en kleding worden vochtig of nat, naargelang waar men staat. Een dj, dames die rennen over een enorm gordijn, een zwembad dat naar beneden komt en waarin een viertal vrouwen doorheen schuiven. Het kan allemaal in Look Up. Niets lijkt te gek. Alles lijkt vrolijk, uitbundig zelfs. En tegelijkertijd ook weer niet. Het lijkt een façade, een voorstelling. Is het een nepwereld of de echte? En wat is de echte? Vragen vragen vragen. Antwoorden zijn er niet. Die mag je zelf bedenken.

Dan nog de laatste vraag: Is het 36 euro waard? Het duurt maar een uurtje. Het is veel geld. Maar ik zie ook dat deze productie veel geld heeft gekost. Geheel in stijl, moet je deze laatste vraag dan ook zelf beantwoorden. (MD)

Believe the hype!
Vooropgesteld, ik ben geen theaterman. De laatste keer dat ik het Parkstad Limburg Theater bezocht was voor een show van de thrashmetalband Megadeth. Oh ja, ik zag er ooit Urbanus… Toch lokte Fuerza Bruta me naar binnen. Gelukkig maar, want het audiovisuele spektakel dat aan mij voorbij trok had ik niet willen missen.

Een DJ draaide loeiharde techno, een man rende over en door het publiek. Schreeuwende dames achtervolgden elkaar al rennend over de muur. Er waren plaatselijke regenbuien en forse windvlagen. Papiersnippers en stukken karton vlogen door de lucht. Lieftallige jongedames probeerden mannelijke bezoekers te verleiden, piepschuim werd op de hoofden van argeloze omstanders stukgeslagen en er werd gedanst. De toeschouwers maakten actief deel van uit van de show. Samen met crew, dansers en acteurs. De hele Limburgzaal als podium. Een unieke ervaring.

En dan was er uiteraard het veelbesproken zwembad, dat met een transparante onderkant vanaf het plafond tot vlak boven onze hoofden zakte en waarin vier lenige jonge vrouwen een prikkelende act opvoerden, een prachtig spel speelden met licht, geluid en water en de toeschouwers uitnodigden tot aanraking. Soms ingetogen en fraai gechoreografeerd, dan weer chaotisch en agressief.

Maar ‘Look Up’ bleek niet enkel een eendimensionaal postmodern spektakelstuk. Het bevatte meerdere lagen en een diepere betekenis. Aan de ene kant was er de ratrace van het leven in onze huidige maatschappij. Het vallen en opstaan, de gejaagdheid en de agressie. Maar er was ook iets ongrijpbaars. Iets dat mijn buurman en mij deed denken aan William S. Burroughs en zijn lucide dromen. ‘Look Up’ was daarom spectaculair, mooi en confronterend tegelijk en vluchten uit deze droom leek onmogelijk.

Totdat cast en crew na een uur hun ware, vriendelijke gezichten toonden en ons uitnodigden voor een dansje. Het was een bijzondere avond waarover nog lang zou worden nagesproken. Believe the hype! (MS)