Wie herinnert zich nog de Willemstraat in al zijn negatieve glorie? Jaren geleden, toen het nog een tippelzone was en je struikelde over de junks. Toen de tweede tunnel nog doorliep vanuit de Willemstraat naar de stad. De tunnel, waar alleen Lex Nelissen nog doorheen liep zonder angst. Foto’s: Anita Hondong
Later, negen jaar geleden, kocht ik een huis in de Eijmaelstraat. Net om de hoek van de Willemstraat. De straat die toen al verbeterd was. Waar op de hoek van de Palma bar na acht uur in de avond een hek werd neergezet om hoerenbezoekers duidelijk te maken dat deze zone verleden tijd was.
Ik hield meteen van mijn huis. En mijn straat. En mijn buurt. Onze buurt moet ik natuurlijk zeggen. En dat gevoel is gebleven. Dat gevoel groeit. Want onze buurt groeit.
De straten zijn opgeknapt. Junks zie je nu alleen nog maar met een prikkertje en vuilniszak in de hand. En er ontstaat op de Willemstraat steeds meer goed ondernemersschap.
Winkels als Ca-Va en Pieds sur Terre waren al van gevestigde orde. Net als de twee buitenlandse winkels met vlees/vis en levensmiddelen. Nu zijn daar nog meer winkels bijgekomen.
In de oude Palma bar sta je middenin de winkel tussen de diverse groente en specerijen, en niet meer op de dansvloer. Geen roze champagne meer voor 100 gulden. Maar aubergine voor een leuke prijs.
En nu is Urban Ads zich met de Willemstraat komen bemoeien. Bemoeien in de positieve zin des woords. Twee winkels, twee ondernemers die hun nek uitsteken. Samen met Sjaak en Roger. Urban Ads is een vormgever en een architect die een hoge “hands on” mentaliteit hebben. Sterker nog, zij zouden de term niet eens gebruiken. Zij doen. En ze doen dat goed.
De bakker en de viswinkel in de Willemstraat zijn een mix van oost en west. Integratie zoals het zou moeten zijn. De vormgeving is hip en eigentijds. Maar ook warm en vriendelijk. Oer Nederlandse foto’s aan de muur, naast overduidelijk Oosterse.
Praktisch en toch gezellig. Je ziet jezelf met gemak aan een tafeltje zitten met een muntthee en een heerlijk griesmeelkoekje. Om maar eens iets te noemen.
In de viswinkel is het goed toeven, zelfs voor de vegetariër. De Nederlandse eigenaresse en de Marokkaanse eigenaar bakken ook heerlijke vegetarische pizza’s. Of simpel, frietjes. Voor de vleesliefhebber is er nog shoarma en zijn varianten verkrijgbaar.
Ooit kwam ik veel in de Utrechtse wijk Lombok en was altijd gecharmeerd van de vele Oosterse winkeltjes en zijn sfeer. Dit is beter. Dit zijn winkels waar ik als Nederlander zaken herken. Ik kan een Turks brood kopen, of baklava, maar ik kan ook een Hollands brood kopen. Gewoon melkwit zeg maar. Ik word aangesproken in keurig Nederlands maar met Oosterse warmte. En dat, hebben de jongens van Urban Ads zo ontzettend goed begrepen.
Roger en Sjaak timmeren goed aan de weg. Diverse projecten gaan nog volgen. In de Heerlense binnenstad, maar ook in de wijk Heerlerheide. Ze vertellen steeds trots over gedurfd ondernemersschap. Ondernemers, die met hen in zee durven gaan.
Ik denk dat die ondernemers dan ook waar voor hun geld krijgen.
Onze buurt groeit. En over een tijd, wie weet met Maankwartier, wil hier iedereen komen wonen. En dan zijn het deze mensen, deze ondernemers, deze mannen van Urban Ads, die daar mede voor gezorgd hebben.
Brood en banketbakkerij Mahraba
Chocolaterie Yasmina
Saidia, vis/vlees/pizza
Urban Ads, Grasbroekerweg 44
Dieren, kinderfeestjes, cultuurhuisheerlen, evenementen, creatieve dingen bedenken, positief, organiseren.
