Rss Feed
Tweeter button
Facebook button
Technorati button
Myspace button
Linkedin button

Country door Pam MacBeth, klassiek met een letterlijke twist

Ik had het zo leuk bedacht. Mijn moeder zou verrast worden met kaartjes voor een optreden van countryzangeres Pam MacBeth. Ik bestelde kaartjes en belde mijn ma. Die meteen straight to the Point zei: ow,  maar daar vind ik niks aan. Heb ik weer, van alle honderden countryzangers kies ik precies diegene die zij niet mooi vindt.

Wat doe je dan als Afgrond redactrice? Juist, je plaatst een oproep op Facebook, of er misschien iemand anders is die mee wilt gaan, en je schrijft er een stukje over.

Nu was het eigenlijk de bedoeling dat Heather Miles deze avond zou optreden, niet Pam MacBeth.  Maar helaas, Heather werd ziek, en veel mensen brachten hun kaartjes terug.

De band bleef echter hetzelfde. Cash on Deliverey met zanger Wim van de Vliert stak samen met Pam een ander repertoire in elkaar en beloofde ons een fijne avond.

enough (link met youtubefilmpje)

De avond vond plaats in de ING zaal van het theater. De kleinste zaal dus. Maar ook knus. Het publiek voelde zich vrij genoeg om “yeahaas” te roepen of gezellig tegen Pam aan te kletsen. De eerste paar nummers werden verzorgd door de band. Zanger, Wim van de Vliert, is à propos afgelopen jaar uitgeroepen tot countryzanger van het jaar. En dat hoorde je. Hij en zijn band hadden er duidelijk zin in. De muziek stak goed in elkaar en het klonk zoals het hoorde te klinken.

De meeste mensen waren echter gekomen voor Pam. Zij liet zich dan ook van haar beste kant zien. Ze waardeerde het enthousiasme van het publiek, reageerde ad rem op opmerkingen en beloofde het publiek na afloop stuk voor stuk te komen knuffelen.

De liedjes waren soms “honkytonk”en soms rustig/ ingetogen. Ze speelde eigen nummers  en covers. Klassiekers zoals Broken Wings (Willie Nelson) en Joleen (Dolly Parton) klonken prachtig door Pam vertolkt. Haar eigen nummers waren soms melig (Hose give me a rose) en soms ronduit gevoelig (nummer over haar overleden vader).  Maar altijd met gevoel voor overgave, professioneel, en met klasse gebracht.

Het slotnummer van Pam werd pas echt spectaculair. Ik heb nog nooit een zangeres zien afsluiten met een serie radslagen door de zaal. Vanavond zag ik het. Kort rokje of niet, Pam buitelde door de zaal als een volleerde gymnaste. Het publiek vond het fantastisch! Natuurlijk moest ze dan nog een toegift geven.

En beloofd was beloofd, na afloop kwam Pam het theatercafé in met free hugs.

Article by Monica Dols

Monica Dols Dieren, kinderfeestjes, cultuurhuisheerlen, evenementen, creatieve dingen bedenken, positief, organiseren. Read 132 articles by

Email

Categories

Like us

Afgrond Archief

Better Tag Cloud