Plasplaat

Zie het Maankwartier schijnt door de bomen. Het is weer december, de tijd van lange avonden en mooie verhalen. En dan ben je bij DJ Kitty aan het juiste adres.

Onze goede Sint zit amper op zijn witte schimmel of de Kerstman staat alweer met zijn slee voor de deur! Het zijn vreemde tijden zo rond december. Koopziek Heerlen worstelt zich een weg door het toekomstige Maankwartier, op zoek naar de uitgang van het voorlopige station om toch nog op de een of andere manier in de binnenstad te geraken. Dat wordt een gezeul met al die cadeaus over de loopbrug: trap op, trap af…. 

In Inpoet hielden we in de jaren ’80 altijd een alternatief kerstfeest voor mensen die geen zin hadden om dagenlang onder de kerstboom te zitten en kerstliederen te zingen. We hadden ook wel eens een boom daar, maar dan hing die ondersteboven aan het plafond. We huurden  een groot videoscherm en speelden muziekfilms. De keuken werd omgebouwd tot snackbar en de vrijwilligers bakten de hele middag kroketten en meer van die vettige hapjes. Broodje kroket: 50 cent, leuke tijd was dat! Onvergetelijk was 28 december 1985. De Belgische Band The Neon Judgement kwam spelen. In die tijd buitengewoon populair (nog steeds trouwens) en natuurlijk heel wat dat ze bij ons kwamen spelen. De soundcheck verliep anders dan normaal. Het geluid sloeg ons als een grote dreun om de oren, het leek eerder een soort aardbeving daar op de Akerstraat. Zelfs een paar lampen vielen van het plafond… De omwonenden zullen wel weer uitermate blij met ons geweest zijn die avond, maar nu hadden ze tenminste recht tot klagen wat ik van al die andere vermeende geluidsoverlast niet kan zeggen! Kerstmis verbroederde ook wel, want zelfs buurman Piet was de beroerdste niet en liet ons bij hem de blikken ananas openen.

Die avond was een van de drukst bezochte avonden in onze geschiedenis. De massa mensen voor de deur werd groter en groter. Ongelooflijk in een tijd zonder social media, waar een postertje en een krantenartikel het werk moest doen. Sociaal waren we ook, want mensen die helemaal uit Frankrijk kwamen lieten we niet buiten staan. Dus proppen tot er echt niemand meer in kon. Met de band had ik wel een beetje medelijden want wat te doen als er een ‘pitstop’ nodig was? Door honderden mensen worstelen op zoek naar dat ene herentoilet… Of toch maar de tuin in? Ik denk het laatste. 

Aangezien er ook maar een damestoilet was, gebruikte ik meestal het toilet in het filmhuis. Een lang plaatje opzetten en dan in een sprint door de tuin, horden springen over de struiken en dan hopelijk weer net op tijd achter de draaitafels staan voordat het plasplaatje afgelopen was. Ik heb het woord plasplaat tot hogere sferen verheven in die tijd!

Wat een luxe toen ik op het Downhill festival 12 december 2008 in Poppodium De Nieuwe Nor plaatjes mocht draaien. Daar speelden toen niet alleen The Neon Judgement, maar waren ook veel meer toiletten!

(Kitty)