2013 Had voor mij niet zo’n goede start. Eerst overleed mijn moeder en onlangs Ollie (Chiel), een vriend waar ik vooral eind jaren 70 en begin jaren 80 veel mee omging. Dat hakt er wel in en doet je beseffen hoe vergankelijk alles is en dat we blij mogen zijn voor alle mooie herinneringen die we hebben. Ik heb dan ook niks leuks of grappigs te berichten over de maand januari en zelfs de kou en de sneeuw heb ik amper geregistreerd. NS en Veolia kunnen blij zijn dat ik van hun diensten in januari geen gebruik heb gemaakt want anders had ik hun nu waarschijnlijk door het slijk en de ‘ruige rijp’ gehaald. Maar daar kom ik zeker nog wel eens op terug!
Voor deze bijdrage neem ik jullie daarom mee naar 27 februari 1988. Vanwege problemen met de gemeente en het minder geschikt zijn van de faciliteiten in ons pand op de Akerstraat, weken wij eenmalig uit naar Nova Zembla aan de Ganzeweide om daar een festival te organiseren. Er stonden drie bands op het programma; From A Dusty Room (BE), Vox Populi (BE) en als hoofdact The Essence uit Nederland. De Belgen waren groots vertegenwoordigd en The Essence bood zelf al aan om daarom als middelste band te spelen. Tegen het geweld van Vox Populi was niet op te komen. Wibo (Willem) ging alles filmen en de beelden werden tegelijkertijd in het cafégedeelte van Nova Zembla getoond. Vox Populi vroeg beleefd of ze een soort van stripact mochten doen. Ach, als een man in zijn blootje wil gaan staan op het podium dan waren wij de laatste die daar een probleem mee hadden. Ik moet er wel bij vertellen dat het bestuur, vrijwilligers en vaste publiek van Nova Zembla, al na ons gezien te hebben, ietwat moeite hadden met dat rare volk dat hun bar en ruimte gewoon in bezit kwam nemen. From A Dusty Room was een en al herrie. The Essence was muzikaal gezien erg goed en klonk vooral als The Cure. En toen kwam dus dat Vox Populi moment. Het nummer ‘Animals’ begon en de toetsenist kroop opeens onder zijn keyboard vandaan, begon wild te dansen en de kleren van zijn lijf te rukken. Gehuld in een minuscuul zwart stringetje stond die opeens toch wat verlaten met zijn witte blote billetjes op het podium. Toen dook er een zwarte schim op uit het publiek en klom op het podium. Het was onze eigen Kikker (William) die wel bekend stond om zijn spontane deelname aan optredens, wat hem niet altijd in dank werd afgenomen. Kikker bedacht het zich geen moment en stortte zich op de toetsenist. Geen idee wat er door zijn hoofd ging, maar het zag wel erg komisch uit; twee van die rollende mannenlijven op dat podium. Het bestuur van Nova Zembla zag het allemaal via onze live-registratie in het cafégedeelte gebeuren en hun gezichten spraken boekdelen. De shock zat er in en het zou ook nooit meer goed komen tussen ons… Het is dan ook de geschiedenis ingegaan als een eenmalige samenwerking. The Essence bestaat nog steeds. Jean-Paul van Vox Populi zag ik op onze eerste Inpoetreünie (later dit jaar volgt de zesde editie). Ik herkende hem eerst niet, maar wat was het leuk om hem nog eens te zien. Vandaar deze keer ook weer twee plaatjes; The Essence en Snowy Red, de 12” die ik ooit van Jean-Paul kreeg omdat hij er gitaar op speelde als gastmuzikant.
Vaste DJ van VJV Inpoet en het New Wave Café in de jaren tachtig/begin jaren negentig. Weet de meest obscure platen af te wisselen met toegankelijker werk en doet haar eretitel als vinylkoningin van Heerlen eer aan tijdens haar draaisessies in Poppodium Nieuwe Nor.
