Pinkpop (2): Supergaz

Pinkpop 2015. De blikken zijn uiteraard gericht op de headliners en hypes van het moment. Reden voor de Afgrond om elke dag een vreemde eend in de spotlight te zetten. Een act die niemand verwachtte, muzikaal uit de toon valt en voor de meeste festivalgangers onbekend is. Zo’n band die in de vroege uren van het festival voor een slechtgevulde wei of halflege tent de slaap uit de ogen van de fans mag spelen in de hoop dat ook andere bezoekers aanhaken.

Megaland is zaterdag in de vroege middag nagenoeg leeg als Gaz Coombes de tweede festivaldag opent. In een vrijwel lege Brand Bier Tent. In 1997 stond hij met zijn band Supergrass nog voor een aanzienlijke meute op het Noordpodium. Een show die niet alleen herinnerd zou worden vanwege haar bruisende Britpopsongs maar vooral vanwege het hooi dat door de organisatie op de modder voor het podium was gelegd. Totdat het publiek ermee begon te gooien, met alle gevolgen van dien. Podium onder een dikke laag groen, festivalbezoekers die de hele dag droge grassprieten uit hun haar en kleding klopten.

Nee, dan gaat het er in 2015 even iets anders aan toe. Om te beginnen nodigt de muziek van Coombes niet uit tot dit soort ‘festiviteiten’. Alleen al omdat hij voor het publiek volstrekt onbekend is. De Pinkpopzaterdag heeft de aanblik van de picknickwei in de Efteling: een gezellig en ongedwongen dagje uit voor het hele gezin. Weinigen zullen weten wie Supergrass was, laat staan dat ze weten wat zich hier in 1997 allemaal afspeelde, toen Beck en The Orb headliner waren. Namen die vandaag niet het kleinste belletje zouden laten rinkelen.

Het maakt dus niet uit dat Gaz Coombes ervoor kiest om alleen solowerk te spelen. Al oogt hij wel nog als de popster van destijds. De sympathieke glimlach en karakteristieke bakkebaarden zijn onveranderd. Net als de ijzersterke liedjes. Vakkundig in elkaar gestoken een veelzijdig. Uiteraard geschoeid op de Britse leest. Ze zijn contrastrijk, veelal melodieus en soms dik aangezet. Het ene moment ingetogen, later weer stevig rockend. De sfeer van het nieuwe werk is melancholisch. Meer The Veils dan Supergrass. Af en toe switcht Coombes van gitaar naar toetsen en kantelt de sound voorzichtig richting Massive Attack. Met af en toe een vleugje Kraut. En al die tijd horen we niet één slechte song.

Dat “we” slaat op de paar honderd mensen die de moeite hebben genomen om de Brand Bier Tent in te lopen. De meute laat het aan zich voorbij gaan en mist daardoor een ijzersterk optreden van een gedreven artiest. Gaz Coombes kiest niet voor de makkelijke weg en toont ambitie. En hij weet met onbekend materiaal, zonder ook maar één radiohitje een vol uur lang te boeien. Helaas is dat op de Pinkpopzaterdag niet aan het publiek besteed, dat wacht liever een vol uur op één radiohitje. En misschien is dat maar goed ook. Voor je het weet begint één of andere malloot met gras te gooien.

Pinkpop 2015 vindt van 12 t/m 14 juni plaats op Megaland Landgraaf. Foto’s: Buro Pinkpop / Hub Dautzenberg.