Klotsende oksels

Klamme handjes, hartkloppingen en klotsende oksels. Zweetdruppeltjes vormen zich langzaam boven mijn wenkbrauwen. De onrust stroomt van mijn hoofd door naar mijn lijf en zorgt voor een immense innerlijke paniek. Alles in mij wil maar één ding; vluchten!!! Ver weg van hier. Ver weg van datgene wat mijn innerlijke hulk zo acuut doet ontwaken.

Maar vluchten is geen optie. Ik schuif maar naar het voorste puntje van mijn stoel, haal drie keer diep adem en probeer controle te krijgen over de situatie. Welke situatie?

Ik bevind mij tussen het publiek bij de show van Yora Rienstra in het Parkstad Limburg Theater, in de ING zaal om precies te zijn. Dat betekent vrije zitplaatsen. Keuzevrijheid. Iets waar we continue mee geconfronteerd worden. Keuzes maken. Neem heel eenvoudig maar eens wc-papier als voorbeeld. Je hebt biologisch, organisch of synthetisch wc papier. Schuurpapier, dubbele lagen of drie dubbele lagen. Met of zonder printje. Linksom gedraaid of rechtsom gedraaid. Proppen of vouwen. Kortom, je wordt tegenwoordig gedwongen overal goed over na te denken voordat je een keuze maakt. Zo dus ook vanavond over de zitplaatsen tijdens de show van Yora.

Uiteindelijk hebben wij voor een strategisch goed gepositioneerde zitplaats gekozen. (Thans, dat dachten wij). Zo zitten wij dicht bij het gangpad en redelijk ver achteraan. De zaal loopt snel vol. Zo vol dat er bijna geen andere plekken meer vrij zijn. Dat moet haast wel een goed voorteken zijn voor Yora die haar snor drukt vanavond. Wanneer de lampen dimmen zakt ook het geroezemoes in de zaal tot het muis stil is. En toen gebeurde het..

De eerste keer dat ik het geluid hoor ontken ik het direct. Het zal toch niet waar zijn dat uitgerekend mij dit overkomt, in een zaal vol mensen. Maar al snel wordt het gruwelijke vermoeden waarheid. Mijn vriendin en ik kijken elkaar aan met een veel betekende blik in onze ogen. Ook uit haar ogen straalt angst. Het geluid volgt zich steeds sneller achter elkaar op en vergroot zo dus ook de innerlijke paniek in mij.

Hoe schaamteloos kun je kauwgum eten? En dan niet alleen knauwen op dat stukje rubber. Neen, zijn tong draait door zijn mond als een wasmachine op centrifuge stand. Dat gaat gepaard met een overvloed aan speeksel dat als een buiten zijn oevers getreden rivier door zijn kaken heen en weg naar buiten probeert te banen.

Na 45 minuten had onze achterbuurman waarschijnlijk zelf genoeg van. Ik hoor hem even frutselen en daarmee houdt het geluid op te bestaan. Meneer heeft zijn kauwgum in een papiertje verfrommeld… Een papiertje waarmee hij de rest van de show mee heeft zitten knisperen.

Yora Rienstra stond met haar voorstelling Drukt Haar Snor op 3 maart jl. in het Parkstad Limburg Theater in Heerlen.