Parkcity Live (1): Oude rockers en kinderen van de duivel

La Pegatina

Na de berg aan kritiek die Park City Live in 2016 over zich heen kreeg, beloofde de organisatie beterschap. En ze hield woord. Het terrein bleek dit jaar groter, er waren minder tickets beschikbaar en het gebeuk van de dance tent was minder nadrukkelijk aanwezig. Er was zelfs een verbod op picknickdekens vóór de geluidstoren. Wél als vanouds: een line-up vol bekende artiesten, chaos bij Demi-Sec en feest… Foto’s: René Bradwolff

Dat picknickdekenverbod werd van meet af aan genegeerd maar vanwege de extra ruimte én het kleinere bezoekersaantal leverde het dit jaar geen problemen op. Het hele terrein bleef doorheen de dag makkelijk bereikbaar. Ook de lange rijen bij ingang, buffetten en toiletten bleven uit, net als het geklaag op de wei. De zon scheen geregeld, het was droog, de temperatuur werd niet tropisch en met een affiche vol klinkende namen en publieksfavorieten stond niets een geslaagde editie in de weg.

Blaudzun

Het concept is bekend. Parkcity Live biedt een vriendelijk geprijsd dagje uit voor de hele familie. Met een populair muzikaal aanbod en een sfeervol randgebeuren, deels gericht op kinderen. De line-up op de mainstage was aardig in balans. Het alom bejubelde Bazart en De Staat enerzijds en de platte heeheehoohoo-hop van Broederliefde aan het andere uiterste van de mainstream. Echte uitschieters waren er niet maar zeperds bleven evenmin uit. De grootste hits kwamen voorbij en alle bands losten keurig de verwachtingen in. Al hadden sommigen zich het uurtje Douwe Bob anders voorgesteld. Die begon zijn set ten overstaan van zijn opvallend jonge publiek met een pot vakkundige West Coast achtige seventies rock en vroeg de verbouwereerde kids vervolgens of ze Tom Petty kenden. Douwe is zijn publiek duidelijk ontgroeid.

Ook Di-Rect is alweer een tijdje volwassen. Het puberpunkpopbandje van weleer bleek in Bekkerveld uitgegroeid tot een geoliede rockband die, met twee sterke frontmannen, moeiteloos heavy rock, soulvolle blazers en uitgesponnen psychedelica aaneen kan en dúrft te rijgen. Tot grote verrassing van (vooral) het oudere deel van de bezoekers. Die laatste groep was sowieso al in haar nopjes met de aanwezigheid van Golden Earring en werd met klassiekers als Twilight Zone, When The Lady Smiles, Long Blond Animal en Radar Love op haar wenken bediend.

Typhoon

De luchtige songs van Son Mieux en Milow kabbelden loom voort onder de branden zon. Typhoon was op dreef en hield de vaart er goed in. Flogging Molly en La Pegatina plezierden met hun feestelijke, respectievelijk Ierse en Spaanse folkrock, de fans van het betere hos-, trek- en duwwerk. Maar de meest onstuimige taferelen vonden ook dit jaar weer plaats tijdens de twee optredens van lokale helden Demi-Sec in de Cultuurtent van Lex Nelissen.

Bij Lex was het sowieso goed vertoeven. Nur Deutsche Welle (dat is gebouwd op de fundamenten van de Heerlense succesformatie Volumia!) bracht tot ver buiten de tent het publiek in verrukking met perfect uitgevoerde oude Duitse hits, van Nina Hagen tot Nena. The Ten Bells (dit weekend samen met A Minor Problem en Austin Leaves de voornaamste representant van de regionale scene) bewees er dat het na Pinkpop, diverse andere festivalshows en een uitstekende EP-presentatie in Poppodium Nieuwe Nor, in bloedvorm verkeert.

The Ten Bells

Afsluiter De Jeugd Van Tegenwoordig liet, in navolging van Typhoon eerder die dag, de meute nog één keer swingen. Dat kan ook niet anders met geheide floorfillers als Watskeburt?! en Sterrenstof op zak. Een toepasselijke finale van Parkcity Live 2017, na twee dagen feest. Voor jong en oud. Voor Bekkerveld, voor Heerlen, voor Parkstad Popstad. Van Another 45 Miles tot Kind Van De Duivel: “Feesten, alsof elke dag hier mijn laatste is…” Tot volgend jaar!

De zevende editie van Parkcity Live vond plaats op 8 en 9 juli jl. op het Bekkerveld in Heerlen. Parkcity Live 2018 zal plaatsvinden op 30 juni en 31 juli. Meer info en foto’s vind je op parkcitylive.nl.

Flogging Molly

Golden Earring

Di-rect

Douwe Bob