Afgelopen jaar waren er “doorboorde energiebanen, trillende oorhaartjes en een op hol geslagen aorta.” Maar het was ook te druk, er was een te smalle entree met lange wacht rijen en hier en daar ook nog slecht geluid. Dat deze kritiek niet aan dovemansoren besteed was dat heeft de organisatie hendig laten zien op de grandioos geniale editie van Parkcity Live 2017. Foto’s: Katharina Sogeler
Niet mijn energiebanen maar mijn trommelvliezen zijn flink gekieteld door rondrennende schreeuwende kinderen in de kidscorner. Let wel, deze stond naast de perstent. Maar ook mijn oorhaartjes zijn dit jaar weer onnoemelijk geprikkeld. Wat een muzikaal genot heb ik in twee dagen tijd over mij heen gekregen. En dat van een line-up die mij in eerste instantie ongeroerd liet. En ja.. ook mijn aorta is dit jaar op verschillende fronten aardig op hol geslagen.
Mijn zondag is begonnen met een half naakte Douwe Bob die Take it Off zingt. Okeuj! I’ll take it off. Ook ben ik een beetje verliefd geworden op Typhoon. Kan ook niet anders als je met zoveel energie op het podium je ding staat te doen. Dan kan mijn lijf niet anders dan gehypnotiseerd meebewegen op de beats. Maar ook De Jeugd Van Tegenwoordig heeft mijn zondag Sterrestof gegeven. Zo erg dat ik na het afloop mij alleen maar kon afvragen: Watskeburt?!
De Catalaanse ska- en rumbaband La Pegatina is dit jaar wederom een voetjes-van-de-vloer-band. Zo vliegen er Spaanse en Engelse kreten over het veld, host de band van links naar rechts op het podium en weten ze vriend en vijand te verrassen wanneer zij Er Staat Een Paard In De Gang spelen. En dan heb je opeens heel Parkcity Live dat met je meezingt. Mijn aorta is niet alleen op hol geslagen deze editie, maar ze heeft behoorlijke overuren gemaakt.
Flogging Molly heeft, ondanks dat het een Amerikaanse punkband is, mijn voorliefde voor alles wat dan ook maar Iers is of klinkt weer flink aangewakkerd. De nodige biertjes vliegen bij deze band over het publiek en ergens vind ik dat dan zonde. Dat is wel bíer wat je daar weggooit! Maar aan de andere kant, dan heb je wel weer een reden om terug te gaan naar die leuke barmannen bij de rechter bar bij het hoofdpodium…
Naast Di-rect, heb ik Milow en Broederliefde live aanschouwd, hebben we nog een dansje gedaan bij De Staat en heb ik mijn voet blauw getrapt op Jebroer‘s Kind Van De Duivel. En laten we eerlijk zijn.. dat nummer is toch gewoon leuk van lelijkheid! Vele dansjes, vele drankjes en genoeg zonuren. Een heerlijke sfeer, lekker gegeten (al moet ik zeggen dat drie bonnen voor een hamburger best wel een beetje aan de prijzige kant is…) en bovenal enorm genoten van een wederom zeer geslaagd Parkcity Live.
En tegen de kinderen die zaterdagavond laat gillend rond aan het rennen waren bij de perstent: Sorry! Ik hoop dat ik jullie niet bang hebt gemaakt. Maar na mijn corrigerende ‘woorden’ waren jullie wel eindelijk stil. Dank daarvoor.
Mijn complimenten voor de organisatie! Ik kijk nu al weer uit naar Parkcity Live 2018. Tot dan!
De zevende editie van Parkcity Live vond plaats op 8 en 9 juli jl. op het Bekkerveld in Heerlen. Parkcity Live 2018 zal plaatsvinden op 30 juni en 31 juli. Meer info en foto’s vind je op parkcitylive.nl.
Hardlopen, wijn drinken en genieten van veel muziek, theater en dans! En hoe ik dit allemaal ervaar? Dat lees je hier met een vleugje sarcasme, humor en een beetje leedvermaak.
