Op dinsdag 22 augustus speelde Lambchop in het Royal Theater in Heerlen als onderdeel van Cultura Nova. Als country-fan had ik hoge verwachtingen van de band uit Nashville, Tennessee, die bekend staat als ‘alternative country band’. Wat ‘alternative country’ inhoudt, mag Joost weten maar het had wel mijn interesse gewekt. Ik ging mezelf een beetje lekker maken met uren naar YouTube luisteren en ik had er zin in. Ik zou samen met fotograaf René gaan, wat mijn enthousiasme alleen nog maar meer aanwakkerde. Foto’s: René Bradwolff
Het Royal Theater, dat vroeger natuurlijk een bioscoop was geweest maar sinds 2014 leeg staat, is werkelijk een unieke locatie voor een concert als dit. Persoonlijk houd ik er niet van om te zitten tijdens een concert, je moet namelijk wel een beetje kunnen swingen, maar het paste nu precies bij de atmosfeer.
Kurt Wagner, de frontman van Lambchop begon te zingen met als special effect een echo die mijn oren liet suizen. ‘Wat een teleurstelling is dit’, dacht ik bij mezelf. Ik had zo gehoopt op wat meer country en meer ‘schwung’. Ik draaide me om naar René om te kijken of hij de echo ook zo vervelend vond. “Nee, ik vind het wel rustgevend,” antwoordde hij. Ik begon aan mezelf te twijfelen of ik niet dronken of stoned was, zo raar voelde ik me worden. Ik zou dit niet lang volhouden. Gelukkig veranderde de toon na een half uurtje spelen en kon ik eindelijk wat verstaan van de liedjes. Hiervoor hoorde ik alleen woorden als ‘dollar-ollar-ar’. Nu kwam de ‘schwung’ erin en begon mijn voet ook meer mee te tikken op de maat van de muziek. Het werd iets minder elektronisch en iets rauwer. Het nieuwste album, FLOTUS (For Love Often Turns Us Still), dat in November 2016 is uitgekomen, is veel elektronischer. Je hoort duidelijk dat de band zich heeft laten inspireren door moderne hiphop, soul en rhythm & blues.
Het viel René en mij op dat de bass-gitarist enorme lange armen had, en ondanks dat de muziek iets levendiger werd, hij nog steeds op het podium bleef staan als een Slenderman. Zijn gitaar hing ongeveer op zijn knieën! De pianist daarentegen was meer de sfeermaker van de band. Mocht hij niet succesvol blijven als muzikant, kan hij altijd cabaretier worden. Hij grapte over de solar eclipse en vertelde de meest slechte seksgrap ooit, maar juist dat maakte hem heel charmant.
Al met al is het een leuke band, was het een goede show (wel pas na 30 minuten) en bovenal een fenomenale locatie voor een concert!
Gezien: Lambchop in Roytal Theater, Heerlen (24 augustus 2017)
Na de show liep ik terug naar mijn scooter waar ik de band hun spullen zag inladen aan de zijkant van het gebouw. Brutaal als ik ben, vroeg ik om een selfie met het volgende resultaat:
Dol op woordgrapjes en puns, lach altijd het hardst om mijn eigen grappen en heb een passie voor reizen, schrijven en lezen.
