Terwijl ik geniet van een glaasje rode wijn op een hotelkamer ergens in the middle of nowhere in Belgie, denk ik met een glimlach terug aan gisteren. Wat een fijne show was dat! Rock 4, The Beatles: Abbey Road. Ik wilde graag naar deze voorstelling gaan omdat The Beatles gewoon super goede muziek hebben gemaakt. Ongeacht hoe oud je bent, je kan niet ontkennen dat ze een indruk hebben achtergelaten in de muziekgeschiedenis. Tevens is de film Across the Universe, waar de liedjes van The Beatles een belangrijke rol spelen, één van mijn favoriete films.
Rock4 trad op in het theater in Kerkrade. Vier mannen, die allemaal hun eigen talent hebben. Er worden geen instrumenten bespeeld, alles gebeurd met de stem. Het was mijn eerste a capella show ooit, dus ik wist niet precies wat ik moest verwachten. Geen enkel moment heb ik een instrument gemist. Luc Nelissen, de bariton van de groep, kan werkelijk een heel drumstel, en meer, nabootsen. De Hongaar Miklós Németh, de lage bas, laat je vergeten dat er ook bands zijn die instrumenten wèl nodig hebben. Wat mij opviel tijdens de show, was de manier waarop hij luchtgitaar speelde. Zo vol met passie, geweldig om te zien. Lucas Blommers is de tenor die niet zou misstaan in een gospel koor. Leadzanger Luc Devens, vond ik persoonlijke een rare verschijning op het toneel maar over zijn zangkunsten valt niet te twisten.
De show bestond uit twee delen, een deel voor de pauze en een deel na de pauze. Vóór de pauze werden alle grote hits gespeeld en na de pauze bestond de show puur uit het album Abbey Road. Het leukste nummer voor de pauze was toch wel I Am the Walrus. Het liedje geeft mij altijd een lekker stoned gevoel, zonder de drugs erbij. De tekst slaat, in mijn mening, nergens op. Maar het is zó pakkend, de melodie zo geestig; je voet gaat er gewoon van tikken.
Luc Devens, de leadzanger, zong solo nog de allergrootste hit van John Lennon, Imagine. Ondanks dat ik zijn persoonlijkheid een beetje raar vond, hij leek wel een typetje te spelen, wist hij het publiek wel te raken. Imagine is een nummer waar iedereen zijn eigen gedachtes bij heeft. Puur zijn stem, zonder achtergrond, lieten iedereen afdwalen naar diepere oorden. Toch zijn ze met zijn vieren sterker dan solo. Ze vullen elkaar aan en samen zijn ze één geheel, alles valt op zijn plaats.
The End, met klassieke afsluiter ‘And in the end The love you take, Is equal to the love you make’ zou inderdaad aan klassieke afsluiter van de show zijn. Helaas is Rock4 een band, die na het applaus nog vijf keer het podium terug opkomt om nog meer applaus in ontvangst te nemen. Het publiek mocht kiezen welk nummer het allerlaatst zou worden gezongen en de band koos voor Let It Be; net een nummer dat het publiek niet noemde. Als ze hadden gestopt na The End, was ik helemaal blij geweest. Nu vond ik het gewoon een goede show, waarbij ik echt heb genoten tot de voorlaatste minuut.
Gezien: Rock4 in Parkstad Limburg Theater, Kerkrade (19 januari 2018)
Dol op woordgrapjes en puns, lach altijd het hardst om mijn eigen grappen en heb een passie voor reizen, schrijven en lezen.
