Rss Feed
Tweeter button
Facebook button
Technorati button
Myspace button
Linkedin button

Mijnstreek Oost Vinyl Mekka (2): Gong Records

Gong-Kathsphotography-4401

In de reis die ik maak langs de platenzaken die, specifiek in onze “vinyl minded” regio, de strijd tegen ‘t voortschrijdende internet vrij succesvol lijken aan te gaan, kom ik dit keer langs bij Gong Records in Heerlen. Aan ‘t woord is eigenaar Henk Genders.

Oké Henk, stel je eerst maar eens voor. Gezien veel mensen misschien niet eens weten wie “Dhr. Gong Records” is.
Nou, mijn naam is Henk Genders. Ik woon in Heerlen, heb altijd in Heerlen gewoond. De zaak Gong Records bestaat vanaf 2005 als winkel. Ik heb een verzendhuis gehad in de begin jaren ’90, dat waren alleen CD’s. 

Doe je dit trouwens alleen? Ik zie voor de rest nooit iemand in de winkel staan.
Ik heb een vriend die wel eens invalt, maar ik ben inderdaad een eenmanszaak.

Je zat eerst in dat steegje, de Uilegats. Waarom heb je de keuze gemaakt hier naartoe te komen (naar ‘t Raadhuisplein)?
Het huurcontract daar was verlopen. Toen heeft de eigenaar van dit pand eigenlijk een jaar aan me getrokken, die wilde mij persé hier hebben. Ik heb toen de knoop doorgehakt onder het motto “probeer het maar twee jaar”.

Dat is ook een tijd die een ondernemer altijd een beetje voor zichzelf neemt, een jaar of twee, drie uitproberen hoe ‘t loopt.
Ja, het is een andere ligging natuurlijk. Dus het is altijd een risico.

IMG_9735

Wat vind je van de ligging? Is ‘t nou beter?
Het is zeker een prettigere winkel, de winkel is beter. Het is wat economischer, wat beter in te delen ondanks dat het maar een paar vierkante meter groter is. Twee ruintes, dus dat scheelt inderdaad.

De straat hier is geen beletsel?
Misschien wel… Ik had er wel iets meer van verwacht omzetmatig, maar goed.

Dat is dan een uitdaging, om ‘t in een beetje flauwe managementretoriek te zeggen. Het eerste wat mij opviel: je hebt helemaal geen CD’s in de shop. Is dat een bewuste keuze? Of heeft dat gewoon met de ruimte te maken?
Nou ja, met de ruimte heeft ‘t ook wel te maken. De laatste jaren dat ik in de Uilegats zat deed ik al bijna niks meer aan CD’s. De CD-verkoop wereldwijd slinkt. Die daalt gewoon. Dat is een feit. Daarbij ligt mijn hart bij het vinyl. Ik heb die kennis. Dus vandaar dat ik die keuze heb gemaakt. En als je iets aan CD’s doet vind ik dat je het ook meteen goed moet doen. Maar dan zou ik twee keer deze ruimte nodig hebben. Dat zou ten koste van het een of het ander gaan.

Als ik als buitenstaander naar de formule kijk zie ik een breed assortiment. Ik zou ‘t misschien kunnen omschrijven als “kwaliteitsmuziek”, zowel nieuw als tweedehands. Je probeert toch iets uit te stralen als Gong. Waar ligt voor jou muzikaal de nadruk? Of andersom; wat is de ondergrens? Ik zal hier, een beetje gekscherend, niet zo snel André van Duin of André Hazes tegenkomen.
Als ik een tweedehands collectie kan inkopen en het is alleen Hazes of schlagers dan koop ik het niet, nee. Maar goed, ik probeer geen oordeel te vellen over smaak. Dus tweedehands kan er best een André Hazes staan hoor. Dat maakt mij niks uit. Heb ik ook geen probleem mee.

Gong-Kathsphotography-4412

Duidelijk. Maar je probeert je eigen identiteit natuurlijk een beetje neer te zetten.
Kijk, met tweedehands heb je natuurlijk nooit zo’n grote invloed op wat er staat. Je koopt collecties en bij de helft denk je dan wel eens “wat moet ik ermee?” Maar uiteindelijk ligt mijn accent op het nieuwe vinyl en dat is ook een bewuste keuze. Wat ik wil is eigenlijk zo breed mogelijk. De hele popgeschiedenis moet eigenlijk zo’n beetje vertegenwoordigd zijn.

Dat is mooi. Dat zie ik hier ook terug. Het is zo’n beetje van Jazz tot heavy metal. Heel breed.
Van ABBA tot Zappa zeg maar.

Dat vind ik mooi gezegd, van ABBA tot Zappa…
Ja en dat is dus ook bewust zo.

Waar liggen jouw eigen interesses vooral?
Ook breed. Heel breed. Ik kocht mijn eerste LP in 1970. Vanaf 1970 tot nu heb ik het allemaal mee gemaakt. Ik ben begonnen met hardrock…

Wie niet?
Mijn eerste LP was de eerste Black Sabbath, toen ie uitkwam.

Ik ben al fan! De eerste Black Sabbath, met ‘t omgedraaide kruis er binnenin zeker? Waar Ozzy en Tony Iommy overigens niet zo blij mee waren…
Ja, dat was dus mijn eerste LP. Dat vergeet ik ook nooit meer. Gekocht hier in Heerlen. Zo ben ik een beetje begonnen en doorgegaan. Daarna ben ik een beetje in de “progressievere” dingen gerold, hoorde voor de eerste keer King Crimson en toen was ik verkocht. King Crimson is nog steeds helemaal mijn ding. Maar verder heb ik bijvoorbeeld in de tachtiger jaren de eerste Dead Kennedys meteen gekocht, maar ook een Bian Eno, jazz… het is dus inderdaad heel breed.

Ik denk dat je ook blijft zoeken.
Nou, je vindt eigenlijk.

Dat is het leuke als je in zo’n zaak staat. Een grote snoepwinkel.
Jaja, dat is ‘t zeker.

Is ‘t ook lastig om op gegeven moment als ‘t assortiment groter wordt een beetje up-to-date te blijven? Je kunt natuurlijk niet alles weten.
Dat is lastig, er komt zo veel uit op zo veel verschillende gebieden. Daarom kan ik blij zijn met internet. Je kunt veel luisteren. Maar het is met name moeilijk te bepalen wat je wel of niet inkoopt. Je moet schiften.

Ben je zelf ook verzamelaar van vinyl?
Nog steeds, ja. Ik ben op de eerste plaats muziekliefhebber, niet zo zeer verzamelaar. Maar als ik een plaat goed vind wil ik hem wel hebben op vinyl. Dat blijft.

Ik merk dat bij alle mensen die in zo’n zaak staan, die passie…
Als je dat niet hebt dan lukt het je niet.

Zijn er nog dingen waarvan je als verzamelaar zegt: “Daar leg ik zo 2 meier voor neer”? We hebben als verzamelaars allemaal zo onze zwakheden.
(Lacht) Ja, heb ik wel… Een paar. De eerste LP van Basil Kirchin, in ’71 uitgekomen op EMI/Columbia, die zou ik wel willen hebben.

Gong-Kathsphotography-4407

Onbetaalbaar natuurlijk. Heb je zelf ook een geschiedenis met muziek maken?
Ik heb twintig jaar in een band gezeten. In de Vibrating Fishlips.

De Vibrating Fishlips? Die ken ik wel, ja! Pioniers uit de punk/new wave-scene in Heerlen. Die komen nu ook weer voor in ‘t verhaal van de Post-Industrials.
Ik heb daar ook wat dingen aangedragen, ja.

Mooi hoe die dingen verweven zijn. Typisch Heerlen, prachtig. Ga je zelf nog naar concerten en festivals hier?
Ja, maar minder dan dat ik zou willen eigenlijk. Met een eigen winkel en ook nog eens een eenmanszaak heb je gewoon weinig tijd.

Er is nu wel een flinke podiumcultuur hier in Heerlen.
Ja, het is te gek wat hier tegenwoordig allemaal gebeurt. Echt mooi. Een band als De Ex, het komt, het staat er gewoon. 

Bluff, de Oefenbunker is ook altijd een uitvalsbasis voor Heerlen geweest, de Nor etc… het is eigenlijk fantastisch. Waar vroeger voor gestreden is dat is er nu allemaal.
Ik weet nog dat toen ik in Inpoet [roemrucht new wave café in Heerlen – red.] werkte, dan heb je het over de begin jaren tachtig, we al bezig zijn geweest met een muziekcollectief starten in het Kegelpaleis. Toen zijn we al fysiek wezen kijken daar met de gedachte dat hier te gaan doen. En uiteindelijk gebeurt het dan. Bijna dertig jaar daarna.

Waanzinnig eigenlijk. Zijn er ook nog dingen waarvan je denkt “dat zou ik nog eens graag willen zien, dat mis ik nog”?
Hmm… Helemaal tevreden zijn we natuurlijk nooit, want dan zou er ook geen ontwikkeling zijn. Maar op cultureel gebied valt me nou niet meteen wat in. Wat grotere zalen betreft heb ik wel mijn ideeën, maar je kunt natuurlijk overal over zeiken. Kijk, ik zou ook graag King Crimson hier hebben in ‘t theater of Wire in de Nor, daar moet je dan voor naar Hasselt. Dan denk ik ook wel eens: “Kom Kees [van den Berg, programmeur Nieuwe Nor – red.], laat gaan”. Maar ja…

We mogen inderdaad absoluut niet klagen.
Ik heb Tuxedomoon in de Nieuwe Nor gezien!

Dat moet inderdaad te gek zijn geweest.
En nu bij Cultura Nova komt Einstürzende Neubauten.

Gong-Kathsphotography-4398

Och ja, klopt. Die komen ook heb ik gehoord. Merk je in de winkel trouwens dat er bepaalde trends zijn? Zijn er bepaalde dingen die nu hard lopen? Patrick Kuklinski (Let the Record Play) zei bijvoorbeeld dat de jongeren van nu de muziek kochten van de vaders en moeders, INXS, Michael Jackson… Merk jij dat er bepaalde trends zijn? Of is dat hier moeilijker te vatten?
Ik denk dat Heerlen toch altijd iets anders is geweest. Wat ik bijvoorbeeld niet zo snel verkoop is de nieuwe Arctic Monkeys. Ik heb veel vaste klanten en ik verkoop wel speciale dingen eigenlijk.

Je hebt hier toch meer de zoekers. Muziekliefhebbers die er echt dieper in gaan.
Ja. Ik verkoop ook heel breed eigenlijk. Een meisje van 17 koopt hier ABBA, dat gebeurt ook en dat is wel leuk. En het is wel een feit dat jongens die pas beginnen, die willen die ouwe Jimi Hendrix en Led Zeppelin hebben. Het geijkte repertoire, dat blijft. Wat overal loopt dat loopt hier natuurlijk ook. 

Heb je nog aanraders? Een platenboer heeft altijd een missie. Zijn er nog dingen waarvan je zegt “dit moeten jullie luisteren”?
Er schieten me natuurlijk 27 verschillende namen te binnen. Wat misschien leuk is, ik zie daar die eerste van The Doors als mono-uitgave, zijn die eerste mono-uitgaves die ze nu uitbrengen. The Beatles en dat soort dingen zijn nu allemaal mono te krijgen.

Is dat prettig, dat mono-geluid?
Dat is zeker een aanrader. Dan hoor je hezoals de bands het toendertijd zelf hebben gehoord. De mono-mix was het belangrijkste toen, zeker in de zestiger jaren. Het klinkt ook allemaal anders, je hoort meer dat er een band staat te spelen. Als je Sgt. Pepper mono hoort is echt wel een andere ervaring. Dus dat is wel een tip. 

Heel nostalgisch…
Dat is nog niet eens zo zeer nostalgisch, eerder historisch verantwoord. Ik ben ook opgegroeid met de stereo-versies van al die mono-platen. De laatste tien jaar hoor ik ze mono en daar gaat wel een wereld open, hoor.

Gong-Kathsphotography-4406

Ik hoorde van Dave Reumers (Kinsum Records, Maastricht) dat je ook nog platenbeurzen doet?
Ja, maar wel minder nu. Ik ben de 60 gepasseerd en de gewrichten werken langzamerhand niet meer zo mee, met al dat getil en zo.

Is dat cruciaal voor je? Ik heb vaak de indruk dat ‘t meer een stukje PR is dan dat daar ‘t geld verdiend wordt.
Nou, dat ligt er een beetje aan. Matt(hew) van Didi Records bijvoorbeeld, die staat bijna elk weekend op een beurs, dus dat loont zich wel. Maar voor mij is het bijzaak. Volgens mij heeft Dave in September weer een beurs en daar wil ik weer staan. Maar ik doe bijna geen beurzen meer. Wat ik dus doe is internet. Dat is voor mij wel noodzaak.

Ik wil ‘t er toch effe bij vermelden: Ik zag dat je voor kleine reparaties en onderhoud aan platenspelers ook hier terecht kunt. Want soms beginnen mensen natuurlijk zelf wat te kloten en maken ze eerder wat kapot.
Ik heb één technische man voor platenspelers, verder niks. Wat die eigenlijk doet is platenspelers afstellen, armen afstellen. Enorm belangrijk, want dat wordt wel eens een beetje onderschat door de jeugd. Je koopt zo’n ding, je zet het neer en dan is het goed. Maar zo werkt het niet. Je moet ook een beetje installatie hebben. En ik verkoop ook accessoires. Elementen, naalden, platenborstels, schoonmaakvloeistof. Toch belangrijk dat het allemaal goed verzorgd is.

Patrick van Let The Record Play in Kerkrade zei dat het een droomjob is die waar wordt voor een ware muziekfanaat, ondanks alle tegenslagen die er nog wel eens kunnen zijn. Heb je dat ook nog steeds?
Nou, in het begin denk je wel “dit is het” en iedereen zegt “wat te gek dat je van je hobby je werk maakt”. Maar op een gegeven moment is het dat natuurlijk niet meer. Dat kan ook niet. Het wordt op gegeven moment ook hard werken. Het zijn tropenjaren, dat kan ik je zeggen. Maar ik denk niet dat er iets anders tegenop weegt, dus wat dat betreft zal ik dit ook blijven doen, zo lang als het kan.

Gong Records is gevestigd aan het Raadhuisplein 17 in Heerlen en ook terug te vinden op Facebook. Foto’s m.u.v. portret Henk: Katharina Sogeler.

Gong-Kathsphotography-4396

Article by Jens Rademakers

Jens Rademakers Authors bio is coming up shortly. Read 56 articles by

Email

Categories

Like us

Afgrond Archief

Better Tag Cloud