De ‘Kloostersessies’ in het Savelbergklooster staan altijd garant voor een intieme sfeer waar (vooral) singer-songwriters uitgenodigd worden om hun muziek klein te brengen in een aparte omgeving. Vrijwel altijd levert een Kloostersessies dan ook een geslaagde concert op. Soms gebeurt het dat de (maximaal 75) toehoorders getrakteerd worden op een concert dat adembenemend mooi is. Dat gebeurde op donderdag 28 maart toen componist, zanger en jazz gitarist Bert Dockx (Antwerpen, 1980) zijn opwachting maakte voor een Kloostersessie. Tekst en foto’s: Marc Bogman.
Dockx geniet enige bekendheid via andere projecten als ‘Flying Horseman’, ‘Dans Dans’ en ‘Sweet Defeat’. Voor de Kloostersessie liet Bert zich leiden door zijn solo-album ‘Transit’ (2018). Dat album bevat 7 covers van heel bekende nummers. Op de setlist van Dockx stonden dus louter covers. Hoewel het woord ‘cover’ misschien denigrerend is voor hetgeen Dockx doet met andermans songs. Dockx herinterpreteert de nummers, laat stukken weg en voegt stukken toe en brengt zo ongekende lagen naar boven. Zo wordt het vrij eenvoudige ‘I’m On Fire‘ van Bruce Springsteen omgebouwd tot een compositie met onverwachte diepte en voorzien van een geheel nieuwe lading. ‘A Hard Rain’s A-Gonna Fall‘ (Bob Dylan) wordt gegarneerd met loops en uiteindelijk met Dockx’ virtuoze gitaarspel afgeblust. ‘Shadowplay’ van Joy Division wordt volledig van nieuw behang en tapijt voorzien waardoor het nog intenser klinkt dan het origineel. Zo boeiden Dockx’ interpretaties van de eerste tot de laatste minuut en viel het publiek van de ene verbazing in de andere.
Een andere recensie vat het concert samen met het woord ‘Magisch’. Dat is het juiste woord. Anders zou ik het althans niet met één woord kunnen samenvatten. Het was ‘Magisch’!
Bert Dockx speelde 28 maart in het Savelbergklooster in Heerlen.
muziek / fotografie / informatie specialist / heerlen / simpelveld
