Afgelopen maandag, 13 januari, was de eerste van vier inloopavonden met als thema ‘50 Jaar de Nor’, vanzelfsprekend in het café van de huidige Nieuwe Nor. Niet alleen heeft het thema sowieso mijn interesse, ik zit ook nog eens op twee stoelen. Als De Afgrond volgen we alles wat in de Nieuwe Nor gebeurt natuurlijk vrij nadrukkelijk. Als medewerker aan het Post-Industrials Project weet ik hoe cruciaal dit stuk historie voor de jongerencultuur in en om Heerlen is en willen we dat in het aankomende boek een belangrijke plaats laten innemen. Waarin we overigens niet, zo blijkt deze avond, alleen staan. Maar daar kom ik zo nog op terug. Ondanks de overvolle week toch even wat tijd genomen om een kijkje te nemen dus en het was het zeker waard. Foto’s: Marc Bogman.
Voor een maandagavond is de opkomst goed. Het is behoorlijk druk in de kroeg en alhoewel de leeftijd van mensen inschatten misschien niet echt charmant is, verraadt de demografische samenstelling van de bezoekers mij dat hier veel bezoekers dan wel activisten van het eerste uur aanwezig zijn. Goeie zaak en het brengt later op de avond heel wat mooie anekdotes naar boven.
Stadshistoricus (en ja, ‘Post-Industrial’) Michel Lemaire doet de aftrap door het ontstaan van de Nor in een historische context te plaatsen. Het sluiten van de mijnen, dat zo’n diepe impact had op onze regio, wordt verbonden met het ontstaan van jongerenbewegingen en de daaraan gekoppelde politieke emancipatie van die tijd. We razen in zijn stukje geschiedenis langs de rockers, hippies, provo’s, progressieve geestelijken van de ‘instuif’, de eerste festivals en komen specifieker bij het stukje culturele revolutie in Heerlen en omgeving zelf terecht, met zijn ‘Zwarte Kabouters’ (Heerlense provo’s), jongerensozen en het ‘Picknick’ festival in Gulpen (regelmatig de blauwdruk van Pinkpop genoemd en dat wordt overigens nog steeds door Jan Smeets tegengesproken). En dan is daar de Nor, een initiatief van een groepje in Aken studerende Heerlenaren. Het zou het epicentrum van de opbloeiende Heerlense jongerencultuur worden.
Aan het woord komen verschillende initiatiefnemers uit die begintijd die de nodige wonderbaarlijke, grappige en bizarre anekdotes vertellen, al dan niet af en toe bijgestaan dan wel licht gecorrigeerd door een paar ‘old school’ grappenmakers die achter me staan en er blijkbaar ook vanaf het eerste uur bij waren. Over de verhuizingen en verbouwingen, ‘Get Paraat’, het recalcitrante jeugdkrantje ‘Ut Esseejeetje’, het ‘Wereldkampioenschap Mens-Erger-Je-Niet’, ‘Klassiek Koffie Drinken’. Maar ook over het prachtige vakantieprogramma dat de Nor opzette voor armlastige jongeren en dat een groot succes werd en nog tot ludieke acties op de Promenade leidde bij het beeld van Manneke Jacques toen het stil gelegd werd door het sociëteitsbestuur. ‘Geen Soulmuziek (vanwege drugspreventieve redenen)!’. Wie wist er overigens dat het ‘Cultuuravontuur’ van de Nor aan de wieg stond van het prestigieuze Cultura Nova?
Er blijken zo ontzettend veel mooie, bizarre, interessante, grappige verhalen te vertellen maar daar kan ik hier niet te ver op in gaan, want dat is een boek an sich. Althans, dat zal een boek gaan worden, want zo blijkt vanavond. Er zijn grootse plannen voor een boek ‘50 Jaar de Nor’. De Nor en haar verhaal zal dus niet alleen vereeuwigd worden door de Post-Industrials in de geschiedenis over de jongerencultuur in de regio. Ze krijgt ook nog eens specifiek haar eigen boek en dat is terecht.
De eerste generatie heeft een prachtig fundament neergelegd. Men is ondanks tegenslagen iedere keer weer in staat gebleken veerkrachtig te zijn en zichzelf opnieuw uit te vinden. Alles wat bereikt is en nog bereikt gaat worden heeft hier zijn grondslag en daar mogen de initiatiefnemers heel trots op zijn. We kijken vooruit naar een mooie toekomst met respect voor het verleden, bedankt!
Authors bio is coming up shortly.
