In mijn kledingkast hangt een oud tourshirt van hardcore punkband No Redeeming Social Value. Het kledingstuk is niet bepaald meer in goeie staat van dienst. Vooral omdat ik weer eens op het lumineuze idee kwam er de mouwen uit te knippen. Een wanhoopsdaad die ik om de zoveel tijd, tegen beter weten in, met afgedragen bandshirts herhaal, in de ijdele hoop dat het bij mij net zo goed uitziet als bij diverse soortgenoten, maar er steevast mee eindigt dat ik er daarna als een zak meel bij loop. Ik zal me er ooit bij neer moeten leggen dat het edele handwerk met de schaar niet voor me is weg gelegd. Er zijn kadavers van Middeleeuwse lepralijders opgegraven met een beter gevoel voor couture. Foto’s: Pascal Veltrop.
Toch kan ik hier nog geen afstand van doen, alleen al vanwege een specifieke tourdatum die er op staat: ‘16 oktober 2007, Heerlen’. Nostalgie creëert soms akelige hoarders-trekjes. Een van de vele, dankbare herinneringen aan al die mooie concerten de laatste jaren in De Nieuwe Nor. Er waren er nog veel meer. Zo zag ik hier onder andere Mad Sin, Agnostic Front, wijlen Dick Dale, Dog Eat Dog, Heidevolk, een thrashende burgervader en maakte diverse Inpoet reünies mee. Uit mijn eigen leven is Poppodium De Nieuwe Nor in ieder geval al bijna niet meer weg te denken.
De laatste avond in dit mooie, historische vierluik. De laatste avond waar de intermezzo’s van huisband VLAMP, de hilarische manie van straatdichter Merlijn Huntjens , de historische duiding van stadshistoricus Michel Lemaire en de verhalen van de mensen zelf nog een keer met mekaar verbonden werden, zou de leukste zijn. En waar het meeste gelachen werd. Wat is de historische context van zo’n laatste paar jaartjes en kun je die nu al overzien? Michel waagde in ieder geval een hele goeie poging.
Er is iets raars gebeurd. Schaamte, woede, frustratie en cynisme lijken plaats te hebben gemaakt voor een bepaald soort trots. Heerlen is bezig aan zijn ‘culturele lente’. We mogen weer gaan nadenken over de mooie dingen in het leven, waar kunst en cultuur ook bij horen. De SP verplettert in 2006 ‘eeuwige’ machthebbers CDA en er ontstaat een versnippering aan kleine, politieke partijen. Er wordt geïnvesteerd in het Glaspaleis, het theater, De Nieuwe Nor. De straatcultuur wordt omarmd onder de heden ten dage misschien al af en toe ietwat ‘corny’ geworden term ‘URBAN’. De Nieuwe Nor draagt dat (zoals de Post-Industrials jaren later) mee uit. Er is zelfs een herwaardering van de oude mijnwerkerscultuur aan de gang. Eerst in gang gezet door randgroepen zoals voetbalsupporters en ‘de MOC’. maar het zou zijn vervolg hebben. De kers op de taart van de Culturele Lente wordt jet Maankwartier. Heerlen lijkt een stad te zijn geworden die beseft wat een stad tot stad maakt en is klaar voor een culturele zomer.
Als de vrijwilligers weer een het woord komen wordt al snel duidelijk, dat het met De Nieuwe Nor allemaal een stuk professioneler moest om vooruit te kunnen komen. Uitbreiding en professionalisering waren noodzakelijk om in de vaart der volkeren mee te kunnen. Er is hard gevochten voor een echt ‘Huis voor de Popmuziek’. Het zou op deze manier in Limburg de eerste professioneel bemande popzaal worden, die daarna voor anderen als voorbeeld diende. Dat ging in het begin met horten en stoten. Er was soms weerstand bij de horeca, men moest begrip kweken, contacten leggen. Samen maak je een stad aantrekkelijk, dat was het credo. Samenwerking bleef belangrijk, zoals met Parkstad Limburg Theaters, De Oefenbunker of Café Bluff.
En kijk eens aan, de Afgrond zelf doet vanavond ook een klein beetje mee. Want bij de vrijwilligers schuift dit keer fotograaf René Bradwolff aan, die wij een tikkie mee willen claimen. Hij vertelt over zijn ervaringen als fotograaf en hoe hij hier geleerd heeft de specifieke sfeer van een concert te vangen. Keukenprins Romeo vertelt hoe hij een aanbod van Moke om als kok mee te gaan heeft afgeslagen en klusjesman Wim gaat hier alleen nog maar ‘tussen 6 planken weg’ en ‘de koffietafel is hier.’
De Nor was en De Nieuwe Nor is en blijft een warme plaats voor iedereen. We verheugen ons op de uitbreiding en het aankomende boek.
EEN GROOT APPLAUS VOOR ALLE VRIJWILLIGERS IN AL DIE JAREN!
Authors bio is coming up shortly.
