Kerkhofmuziek

Het zal ergens begin dit jaar geweest zijn dat er ineens duistere, onheilspellende klanken bij me voorbij kwamen, die me nog het meest deden denken aan de soundtrack van een obscure horrorfilm. De verrassing was nog groter toen deze eigentijdse, Heerlense Fabio Frizzi een oud-collega van me bleek te zijn. De interesse was gewekt maar toen kwam COVID-19 en alles stond even stil. Of toch niet? Wij zijn er trots op jullie, van tussen de wormen en de maden, Mark van Kerkhof te mogen presenteren. Over het omarmen van je schaduwkant en onze “bitch programmering”. Maak plaats voor ware grafschennis! Foto’s: Rene Bradwolff

Wie is Mark van Kerkhof en wat doet hij zoal buiten de muziek?

Mark van Kerkhof is het persona dat ik gebruik om makkelijker met mensen om te gaan. In Heerlen in 1985 het licht gezien. En in Hoensbroek verder de verdoemenis ingezogen. Kampt al jaren met een haat/liefde-verhouding jegens de medemens, waar ik soms natuurlijk een hoop inspiratie uit haal. Maar het heeft jaren geduurd eer ik het niveau van boze, dikke loser achter me liet. Nu ben ik alleen nog boos. Maar regelmatig ook sentimenteel als een mietje.

Ik probeer dus beide extremen gewoon te omarmen en dit reflecteert ook in mijn muziek. Buiten muziek gebeurt er niet zo veel. Na mijn vroegtijdig schoolverlaten (depressie, door onder andere opgesloten te worden met en vernederd door plebs) heb ik meer baantjes gehad dan Anouk mannen heeft versleten. Na een passievolle maar slopende acht jaar lange relatie te hebben gehad met mijn grote liefde (Semper Fi), die triest genoeg vandaag nog lijdt aan smetvrees (OCD) werd het hoogste tijd om mijn schaduwkant te omarmen en geen fuck meer te geven om opgelegde verwachtingen, valse normen en waarden of de kadertjes waar we tot de dood in moeten blijven leven. Gelijktijdig komt dan wel vaak het besef, dat je zelf ook gewoon een bitch bent en van die bitch programmering af moet.

Sinds wanneer ben je actief bezig met muziek? En met welke instrumenten?

Mijn bloedgabber Niels Coevoet leerde me bijna twintig jaar geleden een paar belangrijke zaken: Roken en hoe vet black-en death metal kunnen zijn naast de metal, punk en spookycore die je vooral hoorde tijdens het uitgaan.

Ik denk dat ik vanaf mijn zestiende muziek maak, maar was vijf jaar eerder al bezig met bandjes en het dubben van jaren ’90-hits. Meestal met dezelfde teksten zoals ik tegenwoordig schrijf. Alleen toen zonder al dat geouwehoer en drugsgebruik dat kennelijk rock ’n roll is. Destijds alleen electrische gitaar, nu hoofdzakelijk bass en gestoei met computers.

Je werk straalt een macabere, sinistere atmosfeer uit. Ik zou bijna zeggen: Met zo’n naam kan het niet anders. Wat probeer je met je muziek uit te drukken? Welke specifieke thema’s inspireren je?

Dankjewel! Het concept spreekt dus al voor zich. Mijn muziek is een projectie van talloze taboes die de mens beter kan uiten, dan proberen voor altijd op te sluiten. Mijn teksten zijn meestal recht toe, recht aan. Maar de sinistere atmosfeer van de beats die ik (vaak verkeerd gemixed) graag opzoek is grotendeels te danken aan het feit, dat ik vrijwel alleen maar naar dat soort muziek luister. Funk en soul vind ik ook leuke muziek, voor even dan en vooral in gezelschap. Maar uiteindelijk is iedereen weer om elf uur naar huis en blijf je achter met je zwarte koffie en rare gothic of horrorcore rappers.

Oorlog is altijd het meest inspirerende thema geweest, ook in mijn tekeningen en schilderwerkjes. In oorlog kom je vanzelf de andere thema’s tegen die me oprecht altijd hebben geinteresseerd. In oorlog zit alles: Dood, liefde en haat.

Je omschreef je muziek ergens als “dark hiphop”. Maar je lijkt muzikaal van veel markten thuis te zijn. Ik maakte al een bruggetje naar de obscure horror soundtracks uit de hoogtijdagen van de Italiaanse horrorfilm. Over je timeline dendert van alles heen, van hiphop zoals Necro tot black metal als Carach Angren. Welke artiesten zijn van muzikale invloed op je?

Klopt! Het twintigtal beats dat ik in een niet zo plezante periode heb geupload als therapie moest een labeltje hebben. En tegenwoordig is het hip om elk subgenre te subben met je eigen subgenre. Neuh, daar ben ik eigenlijk niet mee bezig. YouTube vroeg zoektermen. En naast gaga koos ik ook wel eens voor dark of wicked. Ik bedoel; je wil toch clicks, of niet? Necro, een rapper uit NY heeft me, naast zijn teksten, vooral geinspireerd met zijn beats, vaak gesampelde of compleet overgenomen klassieke horrorfilm tunes. Door de Osdorp Posse ben ik ooit eens zelf gaan rijmen en tijdens dat en nu nog steeds luister ik naar bands als GWAR, Electric Six, Twiztid en de Insane Clown Posse.

Een grote rode draad is denk ik wel horror en komedie. Die twee samen zijn een ultiem wapen om de steeds politiek correcter wordende wereld een halt toe te roepen.

Ik heb ook iets opgevangen over eventuele plannen voor een band?

Ook dat klopt, maar is op dit moment nog pure speculatie. Dat heeft weer te maken met andere mensen. En het is altijd moeilijk…andere mensen.

Hoe zit het met collabs, iets waar je in de hiphop bijna niet aan ontkomt?

Collaboraties (samenwerken met de vijand) zijn altijd leuk. En vooral als nieuwe jongen op het plein een interessant en verstandig idee. Maar eerst zal de Grafkennis-EP het leven zien. Maar jullie hoeven niet nog maanden te wachten, want het gelijknamige nummer Grafkennis zal zo ongeveer, as we speak, te vinden zijn op de bekende platformen. Shit! Kom ik toch aan ’t dokken voor Spotify, fuck… Als dat achter de rug is wil ik graag kijken wie er nog samen wil werken, ha ha.

Ik zag dat je nog op andere fronten artistiek actief bent, waaronder tekenen en schilderen?

Klopt ook. En meestal weer in diezelfde, terugkerende thema’s. Daarnaast ben ik voorzichtig bezig met een boek. Een licht pornografische science fiction thriller, die zich afspeelt in een dystopische wereld, wellicht in de nabije toekomst.

Was de voorbije coronaperiode een setback voor je muzikale ambities? Ik heb eerder de indruk dat Mark van Kerkhof vanuit het graf, excuus, achter de schermen aan de weg is blijven timmeren. Wat zijn je plannen? Wat kunnen we op korte termijn verwachten? 

Corona was goed voor mij. Het zorgde, samen met mijn fabriekshoertjes-bestaan en gecompliceerde relatie voor een breakdown of burnout, die me liet realiseren, dat het tijd werd en shit helemaal anders moest.

Veel muziek en teksten die op de Grafkennis-EP zullen zijn geschreven ten tijde van de pandemie, waarin ik meer last had van mijn eigen demonen dan wat er allemaal in de wereld gebeurde.

Bedankt voor het interview, Mark. Heel veel succes en weet: De Afgrond kijkt mee!

De eerste track van de EP Grafkennis zal op 3 augustus bij volle maan geopenbaard worden. Eerder werk van Mark vind je op YouTube.