Rss Feed
Tweeter button
Facebook button
Technorati button
Myspace button
Linkedin button

Bunkerpop is niet kapot te krijgen!

5E6A6626kIndicolite

De 37e editie van Bunkerpop hing dit jaar, zoals alle andere culturele activiteiten, vanzelfsprekend aan een heel dun zijden draadje. Maar de Oefenbunker crew wilde niet zwichten voor corona. Bunkerpop ging, met de nodige aanpassingen, door. Dat vereiste moed, pragmatisme en vooral heel veel inzet. Ze staken daarmee hun nek uit. Het werd een succes. Een dankbare Afgrond was aanwezig. Foto’s: René Bradwolff

Na een voor mij ietwat vervelende dag waarop de Wet van Murphy aardig van toepassing was arriveer ik, zei het dan een uurtje of twee later dan dat ik eigenlijk had gehoopt, bij de Oefenbunker. Het terrein is op een inventieve manier aan de coronamaatregelen aangepast. Er staan overal tafels opgesteld, waaraan maximaal vier personen mogen zitten. Het ‘hoofdpodium’ is deze keer een groot scherm. De bands spelen binnen en worden van daaruit geprojecteerd. Kleinere, akoestische sets mogen wel aan de ene kant van het scherm buiten spelen, terwijl aan de andere kant de DJ’s in hun Draaitanic kunnen acteren. Wie regelmatig naar grote festivals gaat en daar niet helemaal vooraan staat is wel gewend geraakt aan de functionaliteit van grote schermen. Dat hoeft niet eens zo’n onoverbrugbare aanpassing te zijn.

5E6A6384kBiergarten XXL

De vrijwilligers razen als volleerde horecawerkers tussen de tafels heen en weer om het publiek te bedienen, zodat mensen zo veel mogelijk op hun eigen plaats blijven. De communicatie tussen binnen en buiten verloopt af en toe, ondanks alle harde werk, ietwat krakkemikkig, maar dat heeft ook wel wat vertederends. Bij de Oefenbunker is het glas altijd halfvol, nooit halfleeg. En met lastige situaties omgaan is men hier decennia lang wel mee gepokt en gemazeld. Presentator Marco Smeets rent er als vervanger van John ‘King Mobe’ Mobers tussendoor (beterschap John) en doet dat met verve. ‘Met 163 kaarten helemaal uitverkocht,’ vertelt hij me. Later hoor ik van de organisatie dat er nog wel wat mensen bij hadden gekund, maar ze met dit aantal de veiligheid van de mensen makkelijker kon faciliteren. Verstandige keuze. De extra beveiliging die dit keer aanwezig is (vanwege de situatie een must) stelt zich passief en terughoudend op. Voor hen ook geen alledaagse taak. Maar zelfs zij lijken zich te amuseren.

Het publiek is weer het uiterst gemeleerd Bunkerpop-publiek dat we normaal gesproken wel kennen. Een vrijwilliger vertelt me, dat vanwege de aanpassingen ook wat nieuw publiek de weg naar Bunkerpop heeft gevonden. Mensen die het wel fijn vinden dat ze kunnen zitten. Interessante ontwikkeling. Het publiek zit er uitermate tevreden bij en lijkt zich goed te amuseren. Ik merk om me heen een bepaalde dankbaarheid, ‘Leuk dat het op die manier door kan gaan’ zegt iemand opgewekt in het voorbijgaan.

5E6A6466kCalien Eurlings

De irreële angst die ik vooraf had, dat er ieder moment een hoog geblondeerde dame de Oefenbunker uitstapt die haar in een dirndl gesloten bombonella’s in mijn nek smijt en over Glühwein en Edelweiss begint te jodelen, smelt als sneeuw voor de zon. Projectleider en programmeur Jan Sluijsmans verwoordt het prachtig: ‘Een Biergarten met goeie muziek.’ Ik draag net als de vrijwilligers een oranje hesje, waarop iemand me aanspreekt op mijn drinkgedrag. Ik moet er om lachen en verexcuseer me even dat ik ‘maar’ pers ben. Men is uitermate gedreven en wil geen steek laten vallen.

Bij mijn binnenkomst speelt Daddy Unchained, een piepjonge Maastrichtse band die een ijzersterke indruk maakt. De band combineert zo te horen heel wat verschillende invloeden uit de hardere rockgenres, van Rage Against The machine tot Primus tot diverse nu-metalbands. Heel veel talent. Hier gaan we nog wel van horen. Het akoestische setje van Calien Eurlings klinkt daarna heel goed.

5E6A6603kThe Liberators

Dan is het de beurt aan The Liberators, ervaren rotten die een combi van hillbilly en bluesrock maken en eigenlijk heel goed bij deze setting passen. Erg catchy, ze bevallen me goed. Het is duidelijk dat deze mannen een schat aan podiumervaring hebben. Ze gooien zich er helemaal in. De bands en artiesten lijken vandaag sowieso allemaal uitermate gemotiveerd. De blijheid dat men weer eens een festivalletje kan doen zal bij iedereen overheersen.

Behoeft Heerlens trots Robbert Duijf nog een inleiding? Robbert is top of the food chain als het om blues en Americana gaat. En het mooie is dat het allemaal heel authentiek voelt. Bij Robbert heb ik altijd het gevoel dat de Mississippi Delta heel even overvloeit in de Oostelijke Mijnstreek, of vice versa. Ook dit keer komt, ziet en overwint hij weer. Maar ik vertel hier niks nieuws, zijn grote talenten staan al lang niet meer ter discussie.

5E6A6734kRobbert Duijf en Angelo Bombrini

Hoe gaat de atmosferische, alternatieve metal/progband Indicolite het dit keer doen? Ik was al een beetje fan geworden nadat ik ze bij het Euregionaal Popcircuit zo sterk voor de dag had zien komen, maar toen was het fenomenale zangeresje er nog bij. Die heeft nu op zang plaats gemaakt voor de gitariste, die toen al de tweede zang deed. En dat pakt ze heel goed op. Indicolite slaat daarmee voor mijn gevoel een wat rauwere, ongepolijstere richting in. Ik ben erg benieuwd naar de nieuwe songs die, zoals me wordt gezegd, binnenkort uitkomen.

En dan is daar ineens als afsluiter van de dag: Vortex Surfer. Dat er meteen met getrokken linkerpoot invliegt. Psychedelic rock/noiserock van hoogstaand niveau. Ik word helemaal meegezogen. Hoe kan zo’n geweldige band in betrekkelijke luwte opereren? Het best bewaarde geheim van de Oostelijke Mijnstreek. Daar mag, nee moet nu definitief een einde aan komen. Terwijl Roda thuis, krijg ik door, met 3-0 wint dendert de band over ons heen. De symboliek ontgaat me niet. Deze band staat op elk podium al met 3-0 voor. Vortex Surfer, beste mensen. Wat een band!

5E6A6762kVortex Surfer

De eigen kwaliteit in de regio is hoog. Ook dit keer bleek weer dat Bunkerpop aanvulling van ver buitenaf niet nodig heeft om een goed programma neer te zetten. En de inzet van de vrijwilligers maakte van de 37e Bunkerpop, ondanks alle noodzakelijke aanpassingen, een groot succes. De Oefenbunker is, om Marco Smeets even vrijuit te citeren, niet kapot te krijgen. Tot volgend jaar bij de 38e Bunkerpop. De Oefenbunker leeft!

Bunkerpop #37 vond plaats op zaterdag 5 september rond en in Oefenbunker Landgraaf.

Article by Jens Rademakers

Jens Rademakers Authors bio is coming up shortly. Read 56 articles by

Email

Categories

Like us

Afgrond Archief

Better Tag Cloud