Rss Feed
Tweeter button
Facebook button
Technorati button
Myspace button
Linkedin button

Urbex045 ‘Leave nothing but footprints, take nothing but pictures’

urbex 3
Urban eploring’, afgekort ‘urbex’, heeft de laatste tijd nogal aan belangstelling toegenomen. Wat is de aantrekkingskracht van deze aparte hobby? Om hierop een antwoord te vinden ging ik bij Ramon ‘Ramonski’ Scheepers te rade, die met zijn Urbex045 toch al een tijdje op dit gebied aan de weg timmert. Over de magie van het in beeld brengen van het vergankelijke. En de parallellen tussen Luik, Charleroi en de Oostelijke Mijnstreek.
Foto’s via Ramonski.
                                                                   
(J) Je bent hier al een tijdje mee bezig (hoe lang ongeveer?). Hoe heeft zich die belangstelling voor Urbex bij jou ontwikkeld?
(R) Het exploren zit me in het bloed, op jonge leeftijd ging ik al verlaten panden binnen. Ik kwam als jong boefje vaak op plekken waar ik op mijn leeftijd niks te zoeken had. Op jonge leeftijd weet je niet dat hetgeen je doet een naam heeft en ik deed het toentertijd ook niet hobbymatig. Na verloop van tijd ontwikkelt zich zoiets en deed ik het steeds vaker. Hobbymatig doe ik dit nu ongeveer 15 jaar en de laatste 10 jaar gaat de camera ook steeds meer mee op pad.

(J) Ietwat filosofische vraag misschien: Wat trekt jou hier specifiek zo in aan?
(R) Je komt op plekken waar een normaal persoon nooit komt, hoogstens op open dagen of dergelijke. Als we exploren, exploren we ook echt. We gaan trappen op,  gangen in, betreden kantoren en fabriekshallen en klimmen op plekken naar boven waar ieder weldenkend mens weg zou blijven. Tevens prikkelt het mijn fantasie om mij in te leven hoe het er vroeger was. Heet, stoffig, luidruchtig enz. Op de plekken waar ik kom, hebben de mensen echt moeten werken voor hun geld.

urbex 2

(J)Urbex heeft de laatste jaren flink aan belangstelling toegenomen. Kun je die populariteit verklaren?
(R) De belangstelling is voornamelijk door internet, waar iedereen zijn werk kan tonen, gegroeid. Door sociale media zoals Instagram, Facebook en YouTube kun je hetgeen je doet heel makkelijk aan de hele wereld tonen. Door datzelfde internet gaat de hobby ook kapot. Urban exploring is salonfähig geworden en iedere koekenbakker met een smartphone kan zich al snel explorer noemen. Er zijn zelfs pagina’s die locaties verkopen. Die pagina’s noem ik hier uiteraard niet. Wat me heel erg stoort aan de ‘new-school’ explorers is dat ze alles voorgekauwd willen krijgen Er wordt op internet open en bloot om locaties gevraagd en uitgeruild waardoor spots binnen de kortste keren platgelopen worden, met alle ellende van dien. Koperdieven, graffiti artiesten (sommige goed, sommige slecht) en de baldadige hangjongeren zitten ook in het circuit van uitruilen, zoeken op internet enz.

(J) Hoe vind je je locaties?
(R) Ruilen! Just kidding. In de loop der jaren dat je zo’n hobby beoefent, kom je mensen tegen die dezelfde passie en interesses hebben. Dat is wel een voordeel van de kortere lijntjes door het internet. Je bouwt een band op, gaat samen op pad en tipt elkaar. Tevens is het altijd de ogen open houden. Een getraind oog ziet snel of iets verlaten is of niet. Google Maps is ook een handige tool hierin maar de locaties zoek ik voornamelijk zelf.

(J) Het lijkt nog wel eens een eenzame hobby. Coronaproof is het in ieder geval. Ga jij liever alleen op pad of samen met anderen?
Coronaproof is het inderdaad, maar wij gingen al op pad toen Corona nog gewoon bier met tequila was. Hoogst uitzonderlijk ga ik alleen op pad, maar ook alleen als het een veilige locatie is. Ik ga altijd met minstens een buddy, dit vanwege het veiligheidsaspect. We komen op plekken waar jarenlange roest, verval en afbraak plaatsvindt. Daarom is het altijd ‘don’t explore alone’. Als je ergens naar beneden stort vindt niemand je terug. Een tweede of derde persoon die meegaat, is dan een welkom setje ogen.

urbex 1

(J) Welke thema’s spreken je het meest aan? En wat waren de meest bijzondere locaties waar je gefotografeerd hebt?
(R) Mijn voorkeur gaat uit naar (zware) industrie, (steenkool)mijnen en alles wat daarmee samenhangt. De meeste bijzondere tot nu toe is toch wel de staalverwerkende industrie in Luik en Charleroi. Wat daar na de sluitingen van de hoogovens, cokesfabrieken, elektrische centrales etc. allemaal is achtergebleven. Daar kun je je niet echt een voorstelling van maken. Op sommige plekken ziet het er uit alsof na het weekend de knop omgaat en er gewoon weer gewerkt gaat worden.
Het is schrijnend om te zien dat in Luik en Charleroi parallellen te zien zijn met de Oostelijke Mijnstreek na de mijnsluitingen. Van hogerhand wordt besloten dat de fabrieken op slot gaan, je staat dan gewoon op straat en je mag het zelf uitzoeken. Er zijn geen alternatieven voor de (gast)arbeiders. Buiten het harde werken waar ze voor aangenomen zijn, kunnen ze verder niks. Geen opleiding, of mogelijkheden daartoe beperkt ze. De armoede in Luik en Charleroi en alles wat daar mee samenhangt herken ik.

(J) Wat zijn voor je fotografie technisch gesproken de grootste uitdagingen waar je tegenaan loopt?
(R) Je geheugenkaart of statiefkop vergeten is de grootste uitdaging wat ik tot nu toe heb gehad. Exploren komt sowieso op de eerste plaats, foto’s zijn bijzaak. Geen tot weinig licht kan soms problematisch zijn maar ook daar zijn oplossingen voor.

(J) Kun je wel eens in gevaarlijke situaties terecht komen?
(R) Tuurlijk, zoals ik eerder aangaf kom ik op plekken waar het verval al jaren aan de gang is. Een trap of ladder kan rot zijn en je begeeft je meestal op plekken waar bijna niemand is. Tevens kan security roet in het eten gooien.

(J) Is er nog iets op je ‘bucket list’ wat je graag zou willen doen? En wat kunnen we de komende tijd nog van je verwachten?
(R) Ik heb niet echt een bucketlist, locaties komen en locaties gaan. Iedereen roept dat hij naar Pripyat (Tsjernobyl) wil. Maar ik heb daar nu al zoveel foto’s van gezien dat ik er niet meer naar toe hoef. Bij de Valkenier komen minder mensen in de maand, you catch my drift?

Ik heb nog wat series staan die ik na verloop van tijd publiceer. Die zijn nog te vers om te publiceren. Op de planning staat nog een Koude Oorlog bunker, een van de laatste actieve steenkoolmijnen in West Europa en een electriciteitscentrale.

(J) Bedankt voor het interview, Ramon. En veel plezier verder met het ‘exploren’!

Voor wie meer van Ramon’s werk wil bewonderen verwijzen we naar:
https://m.facebook.com/urbex045/
https://www.instagram.com/urbex045/

Article by Jens Rademakers

Jens Rademakers Authors bio is coming up shortly. Read 56 articles by

Email

Categories

Like us

Afgrond Archief

Better Tag Cloud