Slayer / Born From Pain

Parkstad en scheurende gitaren gaan sinds jaar en dag hand in hand. Dat was al zo toen Rainbow en AC/DC in de mid jaren ’70 Hoensbroek op haar grondvesten lieten schudden. Zoals Iron Maiden, Judas Priest, Motörhead, Whitesnake en Alice Cooper later in Kerkrade en Biohazard, Sepultura en Metallica (woooot?!) in Brunssum. Megadeth bezocht Heerlen en Metallica kwam ook nog eens in Landgraaf langs, net als Guns N’ Roses en Rammstein. En dat is dan slechts een greep uit het leger aan legendarische hardrock- en metal acts die de afgelopen drie decennia in Oostelijk Zuid-Limburg passeerden. De komst van Slayer naar de Rodahal past dan ook prima in de traditie van Parkstad rock city en getuige het enthousiasme in de zaal lijkt het einde nog niet in zicht. Foto’s: René Bradwolff

Voorprogramma Born From Pain was vijftien jaar geleden één van de grondleggers van de regionale hardcore scene, tourde vervolgens de wereld rond maar speelde opvallend genoeg nog nooit eerder in Kerkrade. Debuteren in de Rodahal. Zanger en oprichter Rob Franssen is er als geboren Kerkradenaar maar wat trots op. De strakke metalcore van het vijftal gaat helaas zwaar gebukt onder een abominabel zaalgeluid dat echter niet kan verhullen dat de songs deugen en de uitvoering uiterst vakkundig is.

De hoop dat Slayer straks een stuk beter zal klinken wordt na een lange ombouwpauze vol technische malheur al snel de grond in geboord. De knallende opener ‘World Painted Blood’ is niet om aan te horen maar tegen de tijd dat de setlist met ‘War Ensemble’ een eerste hoogtepunt bereikt, lijkt de man achter de knoppen zijn zaken op orde te hebben. Al blijft het gedurende het hele concert behelpen qua drumgeluid.

Het mag dan tegenwoordig ietwat haperend op gang komen, eenmaal warmgedraaid is Slayer nog altijd de beste metalband ter wereld. Hogepriesters van de thrash met een unieke sound. Loodzwaar en geregeld in de hoogste versnelling maar altijd met ruimte voor een goede melodie of trage meeslepende passages. De nadruk ligt in Kerkrade op het album ‘Seasons In The Abyss’ uit 1990 en behoudens enkele die hard fans van het eerste uur (die enkel op hun wenken bediend worden met  het adembenemende ‘Chemical Warfare’ van de ‘Haunting The Chapel’ EP uit 1984) lijkt het publiek daar vrede mee te hebben. En waarom ook niet? Genoemde ‘War Ensemble’, ‘Dead Skin Mask’ en het imposante titelnummer behoren de hoogtepunten van de avond. Totdat afsluiter ‘Raining Blood’ zelfs dát trio op indrukwekkende en nietsontziende wijze omver weet te blazen.

De huidige Slayer is na het opstappen van meesterdrummer Dave Lombardo en de dood van gitarist/songschrijver Jef Hanneman een gehavende, maar dat is in Kerkrade nauwelijks te horen. Paul Bostaph verving Lombardo ook al van 1992 tot 2001 en weet prima wat er van hem wordt verwacht. Exodus-gitarist Gary Holt kwijt zich alweer twee jaar uitstekend van zijn taak als inval-Hanneman. Zanger/bassist Tom Araya heeft nog altijd een imposante strot en met de gezichtsbepalende gitarist Kerry King aan zijn zijde klinkt Slayer ook in 2013 zoals het hoort en oogt het ook nog vertrouwd.

Net als je denkt dat het niet meer beter en bruter kan, volgt met de toegiften ‘South Of Heaven’ en ‘Angel Of Death’ een alles overtreffende climax. Loeihard, retestrak en nietsontziend. Dat de temperatuur in de goed gevulde zaal al ruim voor de korte pauze tot subtropische hoogte was gestegen lijkt niemand meer te deren. Zweet gutst, bier vloeit. Slayer heerst en 045 trilt als vanouds. Sommige tradities mogen nooit verdwijnen…

(Slayer / Born From Pain – Rodahal, Kerkrade – 7 juni 2013)

Born From Pain