Raketkanon dondert en bliksemt

Vrijdag 5 juni gaat de boeken in als een prachtige avond voor de ongeveer 75 bezoekers van het concert van Raketkanon en El Yunque in de Nieuwe Nor. De grens tussen geniaal en geschift was op deze avond flinterdun, maar dat leverde een memorabel optreden op.  Foto’s: René Bradwolff

Op het Pancratiusplein draait de kermis op volle toeren en zitten de terrassen propvol. Het is dan ook de eerste tropische dag van het jaar en daar mag van geprofiteerd worden. Daar dachten een paar mensen anders over. Zij zochten hun heil in de Nieuwe Nor en waren getuige van een boeiende avond vol noise, sludge, jazz en vreemde vocalen van Belgische bodem.

De aftrap van de avond is voor El Yunque. Een kwartet jonge honden, die net hun eerste EP uitgebracht hebben. Tijdens hun optreden vroeg ik me al snel af hoe je op het idee komt om deze muziek te gaan maken? Het recept: een repeterende riff, meerstemmige vocals (screams) en een immer voortdreunende dubbele ritme sectie. Het resultaat: een cocktail van verschillende stijlen muziek, waarin de noise de boventoon voert. De 4 heren geven alles wat ze hebben op het podium en dat slaat lichtjes over naar de zaal. 4 nummers worden in het dikke half uur gespeeld en na afloop was iedereen met stomheid geslagen…..wat was dat? Een eerste indruk die er mocht wezen.

De entree van Raketkanon mag ook bijzonder worden genoemd. De heren uit Gent komen fris uit de Booster (een kermisattractie voor gevorderden) en hebben zin in een feestje. Het publiek wordt verzocht een paar stapjes naar voren te doen en prompt vliegen de knalerwten en spuitsneeuw langs je oren. De toon is gezet. Dit zou een apart avondje gaan worden.

De band grijpt het publiek bij de (figuurlijke) strot en laat niet meer los tot de laatste toon. De hele set steunt op moddervette sludge-riffs, een dreigende bass-synthesizer en maffe vocalen. Het duurt dan ook niet lang, voordat de energie overslaat op het publiek en de eerste moshpit een feit is. De heren van El Yunque wakkeren het feestje nog wat meer aan en de band zoekt ook zelf regelmatig het contact met het publiek, met als hoogtepunt de crowdsurf van de gitarist.

Muzikaal blijft het de hele avond avontuurlijk, weird en stevig en tot slot wordt de voltallige zaal nog uitgenodigd voor een ritje op de Booster. Eenmaal buiten is het noodweer echter losgebarsten en zijn de kermisattracties nagenoeg leeg. Als je het aan mij vraagt zijn de tonen van Raketkanon tot buiten doorgedrongen. Bam!