Zeg dat wel, watskeburt? WTF heb ik net gezien? Afgelopen maandag was ik naar de musical ‘Watskeburt’ in het Parkstad Limburg Theater. De musical is gebaseerd op een concept van de Jeugd Van Tegenwoordig. Met behulp van poppen, die de leden van de band moeten vertegenwoordigen, werd het publiek meegenomen op een queste om de bandmanager Bas Bron te zoeken, die gekidnapt is door een schurk. Ondanks dat het met poppen werd gespeeld, ‘Props voor de Heist Rocker’, want de acteurs deden het geweldig.
Het verhaal begon ermee dat de leden in de auto terug reden van een concert. Ze kwamen in een ongeluk terecht waar Bas werd gekidnapt door een boze schurk. Deze boze schurk bleek een vroegere fan van de band te zijn, iemand die door de band enorm voor schut werd gezet bij een meet and greet. De fan noemde zich vroeger ‘Prins Komkommer’, maar door de vernederingen is hij zuur geworden waardoor deze schurk nu ‘Auschurk’ is genaamd. Ik schaam me er niet voor, ik ben een echte taalfanaat en ik werd ontzettend opgewonden van deze geniale woordgrap. Tevens denk ik ook dat dit het enige moment op de avond was waar ik echt van heb genoten.
In de strijd tegen de grote Auschurk, werd de band bijgestaan door de sexy maar doofstomme Manon. Ja, die van het liedje. Ook kwam er een transgender orakel aan te pas, die eigenlijk een dennenboom was maar zich een palmboom voelde. Voel jij hem? Met een jointje op voor de show, had ik ook dit vast leuk gevonden. Helaas. Dit rare orakel voorspelde dat de heren naar de maan moesten om Bas te redden, dat Wiwa dood ging en dat er nog een pauze in het spel kwam. Hoppa, daar kwam een raket tevoorschijn en gingen de mannen naar de maan. Direct daarna werd het gordijn dicht gedaan en werd een pauze ingelast. Veel mensen stonden op en verlieten de zaal, terwijl het duidelijk was dat het een grap was. Sommige van deze mensen kwamen niet meer terug… Wiwa ging dood in de strijd tegen Auschurk, maar Bas werd gered. Einde verhaal.
Direct na de show was ik zo teleurgesteld. Hoe arrogant kun je zijn?! Een show schrijven, over jezelf en zelf niet eens meedoen. Ik had stiekem de hele tijd gehoopt dat de jongens toch even een liedje mee zouden spelen. Helaas. In de nabeschouwing met vrienden zei iemand: “Nou, fucking geniaal toch? Je schrijft wat, je hoeft zelf niks te doen maar je harkt wel alle doekoe binnen.” Daar had ik nog niet over nagedacht. Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik de mannen van de JVT nu arrogant of geniaal vind.
Gezien: Watskeburt? in Parkstad Limburg Theater, Heerlen (9 januari 2017). Foto’s: Bos Theaterproducties.
Dol op woordgrapjes en puns, lach altijd het hardst om mijn eigen grappen en heb een passie voor reizen, schrijven en lezen.
