Kent u hem nog? Wart Kamps? Van Rooyackers, Kamps & Kamps? Niet? Ik eerlijk gezegd ook niet. Wart scheen een onderdeel te zijn van een cabaretgroep. Samen met een vriend en tweelingbroer Tim heeft hij van 1998 tot en met 2012 op de planken gestaan. Nadat deze groep uit elkaar viel wilde hij graag solo verder. En niet alleen cabaret. Wart wilde meer. Serieuze rollen. Goede rollen.
Hij bedacht het stuk over Richard III. Richard, die door William Shakespeare neer is gezet als de onvolprezen schurk, de snodaard, die moordde alsof het een lieve lust was. Dat zat Wart dwars. Hij las over Richard, geschiedkundige stukken, en kwam erachter dat het net iets anders in elkaar zat als op toneel werd gepresenteerd. Hij wilde hier graag iets aan doen. Niet zo’n “flat character”neerzetten als William had gedaan. Richard zou een rechtmatig 3D personage worden.
Laat ik voorop stellen dat het een enorme prestatie is om in je eentje een voorstelling van anderhalf uur te dragen. Chapeau. Laat ik daaraan toevoegen dat Wart over een uitgebreide mimiek beschikt en zo ongeveer elke fysieke houding en bijpassende mimiek die men kan bedenken de revue passeerde. Knap staaltje toneelwerk dus. Maar daar houdt mijn positieve geluid wel op.
Wart zet Richard zo plat neer als een dubbeltje (ouderwetse tien euro cent, voor de jongeren onder ons). De cabaretier kan het niet laten om in dit serieuze stuk zijn lollige kant te laten zien. Hij spuugt op het publiek (echt?), hij kruipt over een hele rij mensen heen, hij maakt kleine grapjes en trekt gekke gezichten. Deze lollige kant is overigens zo zo. Het is niet hilarisch. Het is glimlach-grappig. De serieuze 3D Richard is echter nergens te bekennen. Wart krijgt het voor elkaar om het verhaal wel drie keer uit te leggen. Waarbij één keer in een rijm van een minuut of tien (voor de mensen die het verhaal van Richard niet kennen zegt Wart).
Het beste gedeelte is wanneer Wart plotseling zijn mobiel tussen de ijsschotsen uitvist en een vlog begint. Schedel van William in zijn hand en fulminerend; wat kun je doen William? Je kunt er niks aan doen! Spugend, schoppend, hangt hij de Boef uit. De boef die hij niet is maar gekscherend speelt. Erg leuk bedacht. Maar tegen die tijd begin ik me wel af te vragen welke fascinatie Wart voor spugen heeft.
Jammer. Ik had gehoopt op een echt goed personage. Niet op een zeurende, homofiele, ADHD-Richard III. Als hij zwijmelt over zijn Anne denk je eerder aan een Friese man dan aan een schone jonkvrouwe.
Het was geen geheel verloren avond. Het was goed om te zien dat Wart wel echt acteerwerk in zijn mars heeft. Maar ik hoop dat hij het schrijven van stukken de volgende keer aan iemand anders over laat. Ik ben niet rouwig, ik had ook terecht kunnen komen bij de musical Watskeburt.
Gezien: De Goede Richard III door Wart Kamps in Cultuurhuis Heerlen (12 januari 2017)
Dieren, kinderfeestjes, cultuurhuisheerlen, evenementen, creatieve dingen bedenken, positief, organiseren.
