Hinge Gen Hergod’s Vót is een productie uit en voor Parkstad. Het gaat om de revue van Paul en Leo. Een voorstelling die elk jaar (dit is de zevende editie) volle zalen trekt. Weken vooraf zijn de drie avonden helemaal uitverkocht. Foto’s: Luc Lodder
De revue handelt altijd over het café “Hinger Gen Hergod’s Vót” dat ooit echt heeft bestaan (op het Wilhelminaplein in Heerlen). De uitbaatster is een keurige, al wat oudere dame. Zij heeft een kostgangster in huis die haar helpt. En ieder jaar gebeurt er wel iets in het café. Je moet dan niet denken aan schokkende zaken. Het is een gezellige, ouderwetse revue vol dagelijkse beslommeringen.
De dochter van Paul (Karlijn) speelt een belangrijke rol. Zij is de nieuwe generatie. In de revue van dit jaar is ze afgestudeerd. Ze komt terug naar huis en neemt het café over om er zo haar eigen draai aan te geven. Vaste stamgasten Paul en Leo vinden het helemaal niets. De tap gaat eruit, de meubels veranderen en de stehtisch verdwijnt.
Stadsgids Roger Lataster loopt door het nieuwe café en lijkt heimelijk een oogje lijkt te hebben op Karlijn maar zit vooral met zijn vader, de melkboer. Karlijn wordt in haar nieuwe kroeg bijgestaan door Prins Pieter. Ook krijgt ze nog bezoek van een belangrijke minister, die wordt vertolkt door Fer Kousen. Tussen alle bedrijvigheid in het stuk door worden de liedjes van Paul en Leo gezongen.
Alleen al de opkomst van stadsgids Roger zorgt voor grote hilariteit. Met een klein parapluutje als baken komt hij vanachter het publiek de trappen op/af. Met in zijn kielzog een handvol toeristen met plattegronden en camera’s. Onverwacht slaat hij rechtsaf, dwars door een rij in het publiek. Alle mensen moeten opstaan om de groep door te laten, terwijl Roger uitlegt wat er allemaal te zien is. Een paar treden lager slaat hij nog maar eens links af en moet ook die rij opstaan. De toon is gezet.
Na de pauze geniet het publiek van de buut van Friedel, alias Fer Kousen. Zelfs de (echte) fotograaf kan zijn werk dan niet meer doen, zo hard maakt Friedel iedereen aan het lachen. De buut zit dan ook retestrak in elkaar. Eerlijkheidshalve moet gezegd dat het onvervalste Kerkraads dialect met zijn vele fantastische uitspraken en uitdrukkingen al bijna de helft van het werk doet. Als iemand spreekt over de Jajajaard, heeft ie al veel gewonnen. Dit zonder Fer tekort te doen. Naadloos sluit hij zijn onderwerpen op elkaar aan en kletst moeiteloos door totdat het voltallige publiek onder de stoelen ligt van het lachen. Het is bijna jammer dat het stuk daarna nog moet doorgaan. Niet omdat het zo slecht is, maar omdat het gewoon geen buut is en dus minder grappig.
Wie van nostalgie en gezellige meezingers houdt zit altijd goed bij Hinger Gen Hergod’s Vót. Helaas blijkt dat vooral aan te slaan bij de mensen boven de, pak m beet, 50. Het aantal jongeren is op één hand te tellen. Is daar iets mis mee? Nee, zeker niet! Hinger Gen Hergod’s Vót heeft een heel trouw eigen publiek. Het feit dat veel mensen dit jaar niet eens een kaartje konden bemachtigen, bevestigt dat velen daar deel van willen uitmaken. Chapeau!
De jaarlijkse revue van Paul & Leo vond op 27, 28 en 29 januari plaats in Cultuurhuis Heerlen.