De Britse jazzfunk-groep Level 42 stond op 5 november in een uitverkocht PLT. Ze speelden in 2014 tijdens de ‘Sirens’ tour ook in Heerlen en introduceerden destijds een blazerssectie. Gelukkig waren zij vorige week weer van de partij. Foto’s: René Bradwolff
Vanaf begin jaren ’80 leverde Level 42 op hoog tempo en geregelde basis een flinke portie hits af. Bandleider Mark King is altijd frontman geweest en door op geheel eigen wijze een slaptechniek op bas te introduceren schreef hij een deel mee aan de muziekgeschiedenis. En natuurlijk zingt hij ook. Als frontman heeft King een grote plus mee op vele anderen, en dat is zijn charismatisch overkomen. De gezichtsuitdrukkingen van vele vrouwelijke bezoekers verhulde dan ook een ‘oude’ liefde.
Mark King is dan wel op leeftijd, zijn spel en zang mogen er voor vanavond zeker zijn, evenals zijn gepaste humor en korte amusante anekdotes. De goede prestaties gelden ook voor de begeleidende gitaar en drums, Want drummer Pete Biggin moet toch even vermeld voor zijn indrukwekkende ritmische ondersteuning. Vet, scherp en swingend tegelijk. Dat heb je nodig voor een portie goede jazz/funk. Mede oprichter Mike Lindup nam, zoals we ook van studio versies gewend zijn, veel van de lead vocals op zich. Helaas niet altijd even best. Misschien dat de jaren meetellen? Ik weet het niet, maar af en toe zat de man er gewoon net naast. En binnen het vaak toch wat glad geluid viel dat helaas des te meer op.
De set werd afgetrapt met ‘If You Were Mine’ van het uit ’91 uitgebracht album ‘Guaranteed’. Geen onterechte keuze. Want zoals een degelijk fan weet, was dat een van de albums dat niet te boek ging als zijnde de leverancier van de bekende hits, maar was het wel een van de artistieke highlights. De hitjes zouden nog komen, en wel al vanaf het derde nummer. ‘Running in the Family’ was daarvoor het startschot en later door de set kregen we ‘Lessons in Love, ‘Something About You’, ‘Heaven in My Hands’ en en en… Een ware ‘trip down memory lane’ dus. Bij ‘The Sun Goes Down’ begon dan ook het feestje goed op gang te komen met ‘Starchild’ halverwege de set als voorlopig hoogtepunt.
Later in de set kregen we ook ‘Build Myself a Rocket’ van het uit 2013 ietwat matige ‘Sirens’. De armpjes gingen toch omhoog bij het enthousiaste publiek. Het was een van de weinige nummers uit een meer recent verleden. En dat was dan toch het meest opvallende aan de keuze van de setlist. Veel hitjes met een grote hang naar het verleden. Ook viel op dat er weinig ruimte voor improvisatie werd gegund. En dat doet mij dan toch afvragen hoe interessant het voor een muzikant kan zijn om, naar pak em beet 30/35 jaar, het live-spelen inspirerend te houden.
Maar toch gaat het spreekwoordelijke ‘save the best for last’ meer dan op bij de laatste tracks. ‘Hot Water’ trapte daarbij af en werd gelukkig wel in een meer uitgebreide en aangepaste versie gespeeld met ruimte voor solostukken en zelfs glow sticks tijdens de drums. De blazers en King’s macho slap werden flink naar voren geschoven en de zaalmix pompte behoorlijk. Zo sluit je een funky dansfeest dan toch waardig af.
Level 42 – 5 november 2016 – Parkstad Limburg Theaters | Limburgzaal, Heerlen
Line-up:
Mark King – bass/vocals
Mike Lindup – keys/vocals
Nathan King – guitar/vocals
Sean Freeman – sax/vocals
Dan Carpenter – trumpet/vocals
Nichol Thomson – trombone/vocals
Pete Ray Biggin – drums
Setlist: www.setlist.fm/setlist/level-