Carach Angren

Vooraf een citaat overgenomen van fotograaf en muziekliefhebber Rob Sneltjes: “Er was nogal wat gedoe rond de X-mas Metalnight in P60, Amstelveen, vooral omdat de ChristenUnie protesteerde tegen de komst van de zogenaamde ‘satanische metalband’ Carach Angren. Resultaat; veel gratis publiciteit en een bijna uitverkochte P60, de Limburgse horror metal-groep vatte het zeer sportief op, legde uit wat voor muziek ze wel maken (horror metal, theatrale black metal) en stuurde de in de 18e eeuw levende CU-politicus Henk Stoffels hun cd en een lolly op.” Foto’s: René Bradwolff

Relativeren, oftewel ‘in perspectief plaatsen en nuchter bekijken’ is menig mens niet gegeven. Dat is vaak jammer. Niet zozeer voor diegene die er wel mee geprezen is, maar vooral voor hen die door het leven gebukt gaan met de last van koffers vol valse interpretaties van zaken die ze slecht (of helemaal niet) hebben doordacht – en dat meestal zonder een grammetje humor!

Het bovenstaande heeft vooral betrekking op het imago van de inmiddels tot wereldniveau uitgegroeide Black Metal formatie Carach Angren. Ze komen uit onze contreien. Jawel, Zuid-Limburg. En de jonge heren moeten al vrij vroeg bedacht hebben hun leven niet uitsluitend te willen slijten in de grauwe schaduwen van hun voorvaders. Om dit te ontsnappen hebben ze vanaf 2003 hard gewerkt, geknokt zou ik haast willen zeggen, om zich op te werken tot een band die zich inmiddels weet te plaatsen tussen de groten binnen het genre. Het Franse independent platenlabel en distributeur Season Of Mist haalde de band in 2012 binnen en bracht tot nu toe twee albums van hen uit, respectievelijk ‘Where The Corpses Sink Forever’ (2012) en ‘This Is No Fairytale’ (2015). Zo scharen ze zich tussen andere genre-genoten als Gorgoroth, Mayhem, Deströyer 666, Watain, Abbath en Skitliv. Allemaal niet de minsten.

De thuiswedstrijd wordt gespeeld in een praktisch uitverkochte Oefenbunker. Carach Angren speelt daar een vrij lange set, ondersteund door veel stroboscooplicht en een podiumpresentatie van waaruit een omschrijving als ‘horror metal’ het meest op z’n plaats is. Frontman en medeoprichter Seregor speelt hierin de hoofdrol. Zijn mimiek heeft een constante wisseling tussen getergd en boosaardig – waardige ingredienten voor een Black Metal horror act. Keyboardspeler Ardek is verantwoordelijk voor de sferische partijen waarover drummer Namtar en (gast)gitarist Bastiaan – we kennen hem van de Landgraafse postrockband Mescaliner – een heel erg strakke (en vaak zeer snelle) laag zetten.

Carach Angren heeft geen bassist, dat is een bewuste keuze. Tenslotte vangen de keys al het nodige laag op en wordt hierdoor de klankkleur van het geheel meer naar hun hand gezet. Enig nadeel is dat bij gebrek aan een ‘massive sound system’ het laag wel eens kan worden gemist. Voor de meeste Black Metal acts geen gemis daar het vaak onderdeel is van een karig totaalgeluid waar oorspronkelijk het genre voor staat. Maar in het geval van Carach Angren mag die extra toevoeging er mijns inziens wel bij. Maar gelukkig is de mening van uw recensent ook maar een van de velen!
De eindscore komt uit op een dikke acht. Kijk vooral naar de prachtige foto’s van Rene Bradwolff waar woorden vaal overbodig zijn.

Om je platencollectie meer uit te breiden; onafhankelijk label Maddening Media bracht hun eerste twee albums uit: ‘Lammendam’ (2008) en ‘Death Came Through A Phantom Ship’ (2010). Beiden ook de moeite waard.

Gezien: Carach Angren in De Oefenbunker, Landgraaf op 3 februari 2017. De volledige agenda van de Oefenbunker vind je hier.
Line-up: Seregor – vocals, Ardek – keys, Namtar – drums, Bastiaan Boh – guitars