Robbie Jennekens, een Heerlenaar ‘Back to the clubs’

Als niemand minder dan de legendarische Engelse punkband Cock Sparrer op tour is, lijkt dat in eerste instantie niks met de Parkstad muziekscene te maken te hebben. Ware ‘t niet dat inge Heëlesje jong, onze eigen Robbie Jennekens, met zijn band This Means War! als voorprogramma mee tourt. Ik heb ‘t voorrecht ‘m al in Oberhausen op te mogen zoeken en enkele vragen te kunnen stellen over ‘t touren met de grootste Oi- en streetpunkband ooit, ook wel vaker gekscherend benoemd als ‘de grootste band waarvan men nog nooit gehoord heeft.’ Het woord is aan Robbie…

Geweldige performance in Oberhausen! Zelf ook genoten?
Dankjewel man, tof dat je het leuk vond. We hebben zelf zeker ook genoten. Het was een lekker enthousiast publiek en we hebben na de show heel veel positieve reacties ontvangen van mensen uit de zaal. En spelen voor uitverkochte zalen is natuurlijk altijd fantastisch.

Het is snel gegaan met This Means War! Vorig jaar opener op The Sound of Revolution, nu op tour met de grootste Oi/streetpunkband ooit. Wat is de succesformule achter de band?
De succesformule. Hahaha…, nu klinkt het wel heel erg als een boyband. Nee grapje. Ik denk dat hard werken het belangrijkste ingrediënt is. We hebben als individuele bandleden allemaal al zeker 20 tot 25 jaar aan ervaring in de punkrock- en hardcorescene. We hebben nooit de handdoek in de ring gegooid en altijd geloofd in wat we deden. En door de jaren heen maak je natuurlijk hier en daar ook wat vrienden die samen met jou het avontuur aan willen gaan. Maar hard werken is uiteindelijk wel het belangrijkste, want het is niet alleen maar repeteren en optreden, we zijn vaak buiten de repetities en optredens om ook nog 2 tot 3 dagen per week bezig met de band.

Een stukje geschiedenis: Uit welke bands komen jullie leden?
Bert (zanger) en Dries (drummer) hebben vroeger allebei in Convict gespeeld. Carlo (bassist) zullen de meeste mensen wel kennen van de band Discipline. Dave (gitarist) heeft o.a. in Backfire, Angelcrew en Right Direction gespeeld en speelt nu ook nog steeds in Discipline samen met Carlo.

En je hebt zelf ook al in flink wat MOC-bands gezeten…
Ja ik loop inmiddels ook alweer een paar jaartjes rond. Eens kijken of ik ze nog allemaal herinner….hahaha…. Quarantine, Burning Still, Army of Darkness, Superhero, Jamestown en The Soul of Man. En dan nu This Means War!

Hebben jullie al iets uitgebracht?
We hebben op dit moment een E.P. uit met vijf nummers, uitgebracht door Pirates Press Records uit Amerika. En bij dit label bevinden we ons in goed gezelschap, denk aan o.a. Rancid, Cock Sparrer, Lion’s Law, Old Firm Casuals en nog veel meer te gekke namen. Tevens komt 15 december onze eerste full-length plaat uit op Pirates Press Records in Amerika en Canada en bij Demons Run Amok Records voor Europa en Azië. De release van dit album zal plaatsvinden in Antwerpen tijdens een te gekke label nigh met Cock Sparrer, Lion’s law, the Barstool Preachers, Crim en The Ratchets. Dit zal plaatsvinden in de Zappa.

Hoe is ‘t om ineens met ‘t grote Cock Sparrer te touren? En hoe is de relatie met die
gasten?
Dat is natuurlijk fantastisch want zo’ n kans krijg je niet elke dag. Ik denk dat ik namens iedereen in de band spreek als ik zeg dat Cock Sparrer wel een van onze inspiratiebronnen is.  En het zijn ook nog eens te gekke gasten. Ze staan ook elk optreden vanaf het zijpodium naar ons te kijken. Als er aparte backstageruimtes zijn dan wordt er een grote ruimte van gemaakt of de deuren worden opengezet. En als het bier op is dan wordt dat gewoon bij de ander uit de koelkast gehaald. We maken er elke keer met zijn alle een feestje van.

Jullie spelen alleen in de weekenden, maar de tour is als ik ‘t goed zag al vanaf september aan de gang. Een drukke tijd! Valt ‘t goed te combineren met je privéleven? En met je werk, Je werkt op Op de Bies heb ik begrepen?
Ja de tour met Cock Sparrer bestaat volledig uit weekendshows (vrijdag, zaterdag, zondag). En hij loopt inderdaad van september tot december. Dit is gelukkig voor mij nog allemaal goed te combineren met mijn prive en werk. Ik heb een hele lieve vriendin die alle begrip heeft voor mijn afwijking….uh…ik bedoel passie. Gelukkig vindt zij het zelf ook allemaal leuke muziek en gaat ze zo vaak als mogelijk mee. En wat werk betreft heb ik het geluk dat ik al 18 jaar met dezelfde mensen in een team werk, deze ontzettend collegiaal zijn, en mij daar waar nodig altijd uit de brand helpen. En verder gaan natuurlijk alle vakantiedagen op aan de band, want na studiodagen en optredens blijft er niks meer over. Maar dat is iets wat ik er maar al te graag voor over heb.

Wat waren de meest memorabele momenten en venues op deze tour tot nu toe?
Voor mij was dit o.a. tijdens de eerste show van de tour, in Hamburg, we speelden een cover van The Business (‘Maradonna’) en vlak voor het refrein kwam Daryl, de gitarist
Cock Sparrer, het podium op om mee te zingen. Of de afterparty waartoe we (Cock Sparrer en This Means War!) besloten hadden na de show in SO36 in Berlijn, toen zijn we een kroeg naar binnen gegaan die vlakbij de venue lag. En hier hebben we nog tot een uur of vijf doorgefeest. Ik moet zeggen dat doorfeesten is wel een beetje een vast thema op deze tour. Het hele optreden in Conne Island in Leipzig was ook wel een hoogtepunt. Daar was zo’n te gekke sfeer onderling en in het publiek, dat was ook wel een topavond met dienbladen vol met alcohol. Maar de ochtend erna moesten we weer om acht ‘s ochtends de bus in want die dag speelden we op Groezrock Indoor in Hasselt en dat was nog een aardig lange rit.

Jullie zijn nu tamelijk ‘on top of the hill’. Touren met Cock Sparrer, het is niet
niks… Hoe hoog ligt de lat voor This Means War? En wat zijn de verdere ambities
voor de komende tijd?
We leggen de lat natuurlijk zo hoog mogelijk. We hebben al met Dropkick Murphy’s en Flogging Molly kunnen spelen in o.a. AFAS Live en de 013 en een paar te gekke festivals afgelopen jaar Groezrock, Sjock, Rebellion Amsterdam en nog een paar mooie namen. Dus we hopen in deze lijn door te kunnen gaan. Maar dat wordt dus hard werken, maar dat doen we graag. En verder zal het komend jaar in het teken staan van albumpromotie, videoclips en zoals ik al zei veel spelen.

Over ‘t concert zelf: Ik zie die avond This Means War! in Oberhausen helemaal los gaan. Dat deze ervaren mannen uit diverse gerenommeerde hardcore punk-acts goed spelen konden wist ik wel, maar wat een enrgie en spelvreugde ook! Dave ‘3’ Moors vliegt als de Tasmanian Devil over ‘t podium heen. Let op mijn woorden, This Means War! gaat ‘t nog heel ver schoppen in ‘t punkwereldje. Ik ben in ieder geval al fan. Daarna is ‘t woord aan Cock Sparrer en die gooien er een geweldige set uit, met bekende klassiekers van hun legendarische album ‘Shock Troops’ t/m hun laatste, ‘Forever’. Jullie zullen Robbie vast weer allemaal snel zien in zijn eigen Heerlen. Wij gaan de bands nog een extra keertje bekijken in Antwerpen. Nu al zin in.